TECHNE I TECHNIKA. ELEKTRONIKA, ALEATORYZM.
ROK JOHNA CAGE’A – LUBLIN 2012
LUTY 2012
TECHNE I TECHNIKA. ELEKTRONIKA, ALEATORYZM.
18 lutego 2012 (sobota) / Studio Radia Lublin, ul. Obrońców Pokoju 2
godz. 19.00
● Ogłoszenie konkursu na twórczą interpretację utworów Johna Cage’a; Kurator: Michał Mendyk
Koncerty:
● John Cage „Imaginary Landscape No. 4”, Krzysztof Knittel „O tym, czego nie ma”
Wykonawcy: uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Lipińskiego w Lublinie, dyr. Krzysztof Knittel (Polska)
● „wind child Index” – eRikm (Francja), dieb13 (Austria)
Wstęp wolny na koncerty.
19 lutego 2012 (niedziela) / Radio Centrum – 98,2 FM
godz.17.00 Audycja o Johnie Cage’u.
Prowadzenie: Tomek Kowalewicz, Goście: Hubert Wińczyk, Piotr Tkacz (Polska)
20 lutego 2012 (poniedziałek)/ Radio Lublin – 102,2 FM
godz.20.00 Performance radiowy. Audycja o Johnie Cage’u.
Prowadzenie: Grażyna Lutosławska, Goście: Hubert Wińczyk, Piotr Tkacz (Polska)
……………………………………..
Ogłoszenie konkursu na interpretację/parafrazę utworów Johna Cage’a.
Kurator: Michał Mendyk
Przedmiotem konkursu jest współczesna interpretacja/parafraza wybranych utworów Johna Cage’a. Konkurs ma charakter otwarty – mogą w nim wziąć udział zarówno muzycy profesjonalni, jak i osoby działające na polu improwizacji bez warsztatu akademickiego. Istotnym elementem konkursu jest wyłonienie utworów, które będą prezentowały oryginalność i „świeże” spojrzenie na muzyką współczesną i jednocześnie będą pokazywały aktualność i atrakcyjność dorobku Johna Cage’a poza hermetycznymi kręgami akademickimi. Chcemy, by konkurs zainspirował współczesnych polskich artystów reprezentujących różne gatunki i dyscypliny do rozwijania jego idei. Konkurs będzie promowany na łamach mediów lokalnych i ogólnopolskich.
Nadesłane prace będzie oceniać jury, w skład którego wejdzie kurator oraz zaproszeni przez niego specjaliści w dziedzinie muzyki współczesnej, improwizacyjnej oraz twórczości Johna Cage’a. W drodze konkursu wyłoniony zostanie jeden zwycięzca, który otrzyma nagrodę pieniężną. Nagrodzony utwór zostanie zaprezentowany na koncercie finałowym we wrześniu 2012 roku.
……………………………………..
„O tym, czego nie ma” – Krzysztof Knittel (Polska)
Czy najlepszą analizą jakiejś kompozycji jest napisanie wariacji na jej temat? Tego nikt nie wie na pewno, dopóki sam nie spróbuje. Tematy i forma nowej kompozycji będą zaczerpnięte z „Imaginary Landscape No. 4” Cage’a oraz z mojego własnego solowego utworu „free for MacWin”. A mottem jest zdanie Cage’a z jego wykładu o komunikacji: „ co jest bardziej muzyczne – ciężarówka przejeżdżająca obok fabryki czy ciężarówka przejeżdżająca obok szkoły muzycznej?” K.Knittel
Krzysztof Knittel (Polska)
Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzykę dla baletu, teatru, filmu, tworzy instalacje dźwiękowe, pisze utwory na orkiestrę, chóry, zespoły kameralne. Jako kompozytor i wykonawca własnych utworów koncertował w większości krajów europejskich, w Azji oraz w Ameryce Północnej i Południowej.
W latach 1995-98 był dyrektorem festiwalu Warszawska Jesień, w latach 1999-2003 prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Wiceprezes Polskiej Rady Muzycznej (2000-2005), od grudnia 2005 przewodniczy tej Radzie. Od 2006 roku prowadzi utworzony przez siebie międzynarodowy festiwal muzyki improwizowanej Ad Libitum. Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i w akademiach muzycznych w Łodzi i Krakowie.
W 1985 roku otrzymał nagrodę „Solidarności” w dziedzinie muzyki, w 1998 został nagrodzony przez Foundation for Contemporary Performance Arts w Nowym Jorku, w 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Cypriana Norwida oraz Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, w 2005 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz złoty medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
……………………………………..
„wind child Index” – eRikm (Francja), dieb13 (Austria)
John Cage jest ich babcią, zaś Africa Bambaata jest ich dziadkiem. ERikm i dieb13 od lat artystycznie wykorzystują gramofony w studio i na żywo w trakcie występów przed publicznością. Programowo stawiają sobie wyzwania, stale eksperymentując z materią dźwiękową – uprzednio nagraną, odtworzoną z płyty czy też zremiksowaną na nowo podczas sonicznego performansu, który staje się wysokooktanowym spotkaniem historii muzyki i apercepcji zachodzącej pomiędzy szelakiem, którym pokryte są stare płyty gramofonowe, a cyfrowym samplingiem. W trakcie wykonania „wind child Index” duet zrobi to co zwykle, bo ich muzyka nie istniałaby bez Cage’a. Tym razem jednak zrobią to jeszcze lepiej …
eRikm (Francja)
Od dwudziestu lat eRikm zajmuje się eksperymentami artystycznymi na scenie międzynarodowej. Reputację jako przedstawiciel sztuki turntablistycznej i artysta dźwiękowy zdobył w roku 1996 i od tego czasu konsekwentnie przekracza kolejne granice, reprezentując sztukę niezależną i instytucjonalną. Mniej więcej w tym samym czasie (1997) rozwinął otwarte i ambitne podejście do technologii jako medium sztuki. Technologia staje się sposobem na monetyzację sztuki, jak i narzędziem tworzenia, produkcji i rozpowszechniania tejże.
ERikm traktuje dźwięki jak żywe organizmy, które ciągle ewoluują, które zawsze narażone są na ryzyko i rozkosz przypadkowości i współbrzmienia jedności. Bawiąc się tymi sprzecznościami w swoich improwizacjach, nadaje swoim występom niespotykanej intensywności. W rezultacie, jako artysta, wykorzystuje namysł i zmysły, humor i powagę, cierpliwe oczekiwanie i instynktowne reakcje.
dieb13 (Austria)
Wiedeński artysta awangardowy. Występował pod wieloma pseudonimami artystycznymi: Takeshi Fumimoto, Echelon, Dieter Bohlen, dieb14. Od końca lat osiemdziesiątych niestrudzenie przetwarza na instrumenty muzyczne magnetofony, płyty winylowe i kompaktowe czy twarde dyski komputerów. W 1998 roku nagrał kompozycję, która znalazła się na kompilacji Turntable Solos wydanej przez japońską wytwórnię Amoebic. Jako Takeshi Fumimoto współpracował z między innymi Otomo Yoshihide, Christianem Marclayem i Masamim Akitą (znanym jako Merzbow). Jego pierwsza płyta, Restructuring (2000), była remiksem całego festiwalu muzyki eksperymentalnej. Potwierdziwszy w ten sposób swoją wirtuozerię artysty sztuki turntablistycznej, dieb13 przeniósł się w inne rejony sztuki dźwiękowej: rezygnuje z wykorzystania tradycyjnych nośników dźwięku na rzecz komputera, dzięki czemu może odrzeć dźwięki z rozpoznawalnych odniesień.
……………………………………..
Performance radiowy. Audycja o Johnie Cage’u. – Hubert Wińczyk (Polska), Piotr Tkacz (Polska)
Audycja poświęcona twórczości Johna Cage’a. Obok próby przybliżenia słuchaczom sylwetki amerykańskiego kompozytora i czytania wybranych fragmentów jego pism, goście podejmą się wykonania niezdeterminowanych partytur Cage’a przy użyciu urządzeń i instrumentów elektronicznych. Całość pomyślana jako próba refleksji nad rolą i znaczeniem technologii oraz mediów w procesie tworzenia, odbiorze i rozpowszechnianiu muzyki, zwłaszcza tej zwanej awangardową.
Hubert Wińczyk (Polska)
Artysta dźwiękowy, performer, cyklista, twórca video artu i aktor Teatru Strefa Ciszy, należy do grupy kakofoNIKT oraz współtworzy duet Revue svazu českých architektů. W swojej pracy posługuje się strategiami związanymi z free-improv, musique concrete, field recording i noise, niekiedy oddając się rytualnemu transowi. Wykorzystuje m.in. głos ludzki, analogowe generatory fal, odpadki, metalowe idiofony i instrumenty zabawkowe.
Piotr Tkacz (Polska)
Improwizator, krytyk muzyczny, wspólnie z Patrykiem Lichotą realizuje i prowadzi audycję „Audiosfera” w poznańskim Radiu Afera. Organizuje koncerty, występuje i nagrywa, współtworzy projekty Kurort, Radioda oraz Revue svazu českých architektů. Jest otwarty na współpracę z artystami improwizującymi, a także wykonuje partytury tekstowe i graficzne.
