Stanisław Fijałkowski

MISTRZOWIE – cykl spotkań poświęconych wybitnym osobowościom artystycznym muzyki tradycyjnej

 

11 kwietnia 2013, godz.18.00

wstęp wolny
Galeria OMIT Rozdroża
ul.Krakowskie Przedmieście 39

 

 

 

 

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych Rozdroża

oraz

Fundacja Muzyka Kresów

zapraszają na spotkanie, którego bohaterem będzie wybitny śpiewak z Chrzanowa na Lubelszczyźnie

Stanisław Fijałkowski (1928-2012)

O zmarłym rok temu śpiewaku opowie Remigiusz Mazur Hanaj, wydawca płyty „Stanisław Fijałkowski z Chrzanowa na Roztoczu-portret śpiewaka”, która została nagrodzona w konkursie Fonogram Źródeł. Pieśni z repertuaru artysty zaśpiewają; Ewa Grochowska, Olga Kozieł, Paweł Grochocki i grupa męska przez niego prowadzona oraz specjalnie z okazji tego spotkania – Remigiusz Mazur Hanaj.

Prowadzenie – Monika Mamińska-Domagalska

Polecamy stronę: www.muzykaroztocza.pl

 

 

 

W niedzielę, 17 marca po mszy św. o godz. 16:00 (ok. 16:50) rozpocznie się w Bazylice Ojców Dominikanów nabożeństwo Gorzkie Żale. Śpiewać będzie Zespół Międzynarodowej Szkoły Muzyki Tradycyjnej, a kazanie pasyjne wygłosi o. Tomasz Dostatni OP.

 

Organizatorzy:

Klasztor Dominikanów
Fundacja „Ponad Granicami”
Fundacja Muzyka Kresów i Ośrodek „Rozdroża”

 

Zespół Międzynarodowej Szkoły Muzyki Tradycyjnej

Zespół powstał w 1999 roku w Lublinie z inicjatywy Fundacji „Muzyka Kresów”. Założycielami i liderami zespołu są Jan Bernad i Monika Mamińska. Głównym celem zespołu jest zachowanie i twórcza kontynuacja polskich pieśni tradycyjnych. W toku intensywnych, długotrwałych zajęć laboratoryjnych, członkowie zespołu przyswoili sobie archaiczne techniki białego śpiewu, charakteryzującego się naturalnym, surowym brzmieniem i estetyką odległą zarówno od śpiewu bel canto, jak i muzyki popularnej.

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”

zaprasza na

Dyskusję wokół najnowszej książki Sławomira Marca „Sztuka polska 1993-2014. Arthome versus artworld”

Spotkanie poprowadzi Marcin Lachowski

 

14 marca (czwartek) 2013, godz.18:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin
wstęp wolny

 

Książka ta jest zbiorem recenzji poprzedzonym krytyczną analizą sloganów kształtujących krytykę artystyczną ostatniego okresu. Autor podważa monopol artworld (środowiska kuratorów, krytyków etc.) na redystrybucję sztuki, czyli wytwarzanie kolejnych aktualności – trendów i rankingów. A także redukcję sztuki do zasad jej publicznego funkcjonowania – sztuka jako wydarzenie, towar lub polityczna re/edukacja.

Autor postuluje poszukiwanie alternatywnych wobec artworld form funkcjonowania sztuki (arthome), walczących o jednostkową podmiotowość i zakorzenionych w egzystencjalnym doświadczeniu, w grze o sens i wartość.

Książka ta obejmując swoim tytułem lata, które jeszcze się nie wydarzyły (do 2014 roku), podważa sens kanonicznego i systemowego podejścia do sztuki. Nie jest ona wszakże negacją sztuki najnowszej, lecz właśnie wezwaniem do jej obrony i sporu o jej rozumienie. Stanowi propozycję an/archaicznej wykładni sztuki – paradoksalnie, w obliczu narastającej unifikacji i dehumanizacji artworld, być może tylko w ten sposób możliwe będzie praktykowanie sztuki jako tego, co w nas najlepsze, najbardziej przenikliwe, wrażliwe, wzniosłe etc.

 

Sławomir Marzec

Ur. w 1962 r. Dyplom Akademii Sztuk Pięknych Warszawa w 1986 r. w pracowniach prof. Stefana Gierowskiego i prof. Ryszarda Winiarskiego. Studia w Kunstakademie Dusseldorf 1987 -88; Maisterschule Diploma w pracowni prof. Gunthera Ueckera. Od 1988 r. pedagog Akademii Sztuk Pięknych Warszawa; od 2003 r. także profesor Instytutu Architektury Krajobrazu KUL. Praktykuje malarstwo, rysunek, instalację, fotografię przetworzoną i film. Autor ponad sześćdziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych publikacji z pogranicza teorii i krytyki sztuki.

 

OLGA PAWLUCZUK

Mistrzowie – cykl spotkań poświęconych wybitnym osobowościom artystycznym muzyki tradycyjnej

27 lutego (środa) 2013, godz. 17.00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin

 

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych oraz Fundacja Muzyka Kresów zapraszają na spotkanie z Dominikiem Zimnym, autorem pracy o Oldze Pawluczuk, wybitnej śpiewaczce, którą w latach siedemdziesiątych XX wieku spotkali na swojej drodze członkowie „Gardzienic”. Olga nauczyła ich wielu pieśni, które jeszcze dotychczas śpiewają kolejne pokolenia, kulturowi „potomkowie” tamtej legendarnej ekipy teatru Gardzienice. Olga Pawluczuk była nietuzinkowa osobowością, wielką artystką, urodziła się i umarła we wsi Łukowiska koło Janowa Podlaskiego. Los rzucił tam, kilkanaście lat po śmierci śpiewaczki, z zupełnie innej części Polski także Dominika Zimnego. Informacja o Oldze zainspirowała go do badań biograficznych nad jej życiem.

 

Prowadzenie: Monika Mamińska-Domagalska

Pieśni zrekonstruowane z nagrań archiwalnych zaśpiewa grupa warsztatowa prowadzona przez Monikę Mamińską –Domagalską przy Ośrodku Rozdroża.

Solistki: Joanna Belzyt, Gabriela Jaskuła, Ewelina Jędrasik, Dorota Łukasik, Olga Kozieł.

Akompaniament: Krzysztof Kukawski – kontrabas, Maciej WieżyNski – gitara

Spotkaniu towarzyszyć będzie wystawa fotografii z archiwum rodzinnego, archiwum Ośrodka Gardzienice i archiwów prywatnych Krzysztofa Czyżewskiego i Piotra Borowskiego.

13 stycznia (niedziela) 2013 r.

g. 19.00

Daniel Wysocki

BUDDYZM DIAMENTOWEJ DROGI

s p o t k a n i e

siedziba Ośrodka „Rozdroża”, Lublin, Krakowskie Przedmieście 39

w s t ę p    w o l n y

Daniel Wysocki jest nauczycielem buddyzmu diamentowej drogi. Praktykuje buddyzm od 17 lat. Przez wiele lat prowadził ośrodek medytacyjny w Gliwicach, a później w Dublinie. Obecnie nadzoruje budowę ośrodka odosobnieniowego w Nagodzicach w Kotlinie Kłodzkiej. Zawodowo jest menadżerem.

 

Spotkanie organizuje Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu.

 

Koncert finałowy konkursu kompozytorsko-wykonawczego ”CAGE1, 2, 3”

8 grudnia (sobota) 2012
Studio Muzyczne Radio Lublin, ul. Obrońców Pokoju 2, Lublin
wstęp wolny

godz. 18.00

Koncert finalistów:

Jakub Bigos, Polska
Sławomir Bobola, Polska
Arturas Bumsteinas, Litwa
Anna Maria Huszcza, Polska
Marcin Janus, Polska
Sławomir „Suavas” Lewy, Polska
Jacek Steinbrich, Polska
Tomasz Wódkiewicz, Polska
Henry Vega, Holandia
Ayane Yamanaka, Japonia
Marcelo Zammenhoff (Piotr Wygachiewicz), Polska

godz. 20.00
Ogłoszenie wyników konkursu

Jury konkursu „CAGE1,2,3”:
Marek Chołoniewski, Jacek Hawryluk, Jerzy Kutnik, Marcin Masecki, Michał Mendyk

 

……………

 

Rok Johna Cage’a – Lublin 2012
www.johncageyear.pl

Organizator:
Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”
www.http://rozdroza.com

Współorganizatorzy:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
www.umcs.lublin.pl

Współpraca:
Michał Mendyk, Tomasz Stankiewicz

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

 

Spotkanie z Johnem Kingiem. Prowadzenie: Paweł Franczak

7 listopada (środa), godz.20:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin
wstęp wolny

 

John King jest uznanym kompozytorem, gitarzystą i skrzypkiem (altowiolistą). Współpracował z wieloma zespołami, kwartetami smyczkowymi (m.in. z Kronos Quartet), choreografami i reżyserami. W 1985 r. podjął współpracę z Merce Cunningham Dance Company, w której tworzył u boku Johna Cage’a i Davida Tudora. Od 2003 aż do grudnia 2011 r., gdy Merce Cunningham Dance Company zakończyła swoją działalność, King był współprzewodniczącym komitetu muzycznego tej

 

Mistrzowie. Cykl spotkań poświęconych wybitnym osobowościom artystycznym muzyki tradycyjnej.

 

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” oraz Fundacja „Muzyka Kresów” zapraszają na spotkanie z Genowefą Lenarcik, córką legendarnego śpiewaka z Krobii na Kurpiach Stanisława Brzozowego (1901 – 1980).

 

11 października 2012 (czwartek), godz. 18.00
Ośrodek „Rozdroża”, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin

 

Prowadzenie: Monika Mamińska – Domagalska.

Pieśni z tradycji rodzinnej Stanisława Brzozowego zaśpiewają: Genowefa Lenarcik, Ewa Grochowska, Olga Kozieł, Bartłomiej Drozd, Edmund Kuryluk.

Spotkaniu towarzyszy wystawa fotografii z archiwum rodzinnego.
Przygotowanie wystawy: Ewa Grochowska

 

Cykl spotkań „Mistrzowie. Wybitne osobowości artystyczne muzyki tradycyjnej” będzie prezentował sylwetki śpiewaków i instrumentalistów tradycyjnych, których obecnością wśród nas wciąż możemy się cieszyć i tych, których już wśród nas nie ma, a nawet tych, z którymi nigdy się osobiście nie spotkaliśmy, znamy tylko ich głosy z archiwalnych nagrań. Do tych ostatnich należy legendarny śpiewak ze wsi Krobia na Kurpiach – Stanisław Brzozowy. Jemu poświęcone będzie pierwsze spotkanie.
Mieliśmy niesłychane szczęście, gdyż odnalazła nas jedna z pięciu córek tego wybitnego artysty i zechciała przyjąć zaproszenie na spotkanie. Pani Genowefa Lenarcik, mieszkająca od lat na Lubelszczyźnie, sama jest śpiewaczką. Śpiewa w całkowicie zachowanej tradycji kurpiowskiej; od pierwszego dźwięku słychać w tym śpiewie pokrewieństwo z tradycją konkretnej wsi i nawet – zaryzykuję stwierdzenie – rodziny.
Dla nas, pośrednio uczniów Stanisława Brzozowego, spotkanie z Jego córką było zdarzeniem niezwykle wzruszającym, dowodem na to, że w życiu nie ma przypadków. Odebraliśmy to tak, jakby sam śpiewak, poprzez swoją córkę chciał poznać tych, którzy śpiewają jego pieśni, starając się zrozumieć przez nie świat, tak, jak on go rozumiał.

Monika Mamińska – Domagalska

Akademia Ruchu zaprasza na warsztaty
„Korespondencje bieżące”
Lublin, 18-21 czerwca 2012 | Festiwal Open City
1. spotkanie poniedziałek / 18.06.
Ośrodek „Rozdroża”, Krakowskie Przedmieście 39

ilość miejsc ograniczona / wstęp wolny
zapisy: info@opencity.pl

 

Tym razem Akademia Ruchu zaprosi uczestników warsztatów do eksplorowania lubelskich targowisk i „bieżącą korespondencję” z otoczeniem. Warsztaty zaplanowane są na trzy dni (poniedziałek-środa), w dniu otwarcia festiwalu Open City pokazane zostaną realizacje założone podczas pracy warsztatowej.

 

/

Akademia Ruchu – (Polska) grupa utworzona w Warszawie w 1973 r. przez studentów warszawskich uczelni. Jeden z najbardziej oryginalnych zespołów eksperymentalnych. Określa się ją mianem teatru gestu i narracji wizualnej. Oprócz spektakli organizuje również akcje teatralne zbliżone do happeningów, prowadzi teatralne warsztaty, działa jako interdyscyplinarne centrum sztuki. Akademia Ruchu należała do pierwszych zespołów w Polsce, który wyszedł na ulice tworząc widowiska w zurbanizowanej przestrzeni miejskiej. Pretekstem do tych akcji teatralnych były zwyczajne działania i proste scenki realizowane wobec przypadkowych widzów.

MUZYKA Z HONGKONGU
w wykonaniu HKCO QUINTET

18 czerwca (poniedziałek) 2012, godz.19:00
Teatr Stary w Lublinie, ul. Jezuicka 18

Skład:

Yu Mei-lai – śpiew, yangqin (cymbały)
Zhang Chongxue – erhu (chiński instrument smyczkowy)
Zhang Ying – śpiew, pipa (chińska lutnia)
Luo Jing – zheng (chińska cytra)
Cui Can – zhongruan (chiński chordofon szarpany)
Yan Huichang – opieka artystyczna

 

Na koncert złożą się tradycyjne chińskie pieśni oraz elementy Opery Zhejiang. Kwintet żeński HKCO jest częścią Narodowej Chińskiej Orkiestry z siedzibą w Hongkongu, która powstała w 1977 roku i jest jedyną w Chinach profesjonalna orkiestrą grającą na tradycyjnych instrumentach chińskich. W jej pełny skład wchodzi 85 muzyków. Korzenie orkiestry są mocno osadzone w dziedzictwie narodowym Chin. Jej repertuar stanowi zarówno chińska muzyka dawna, jak i utwory muzyki współczesnej w aranżacjach na tradycyjne instrumenty chińskie. Orkiestra nieustannie stara się poszerzać swój repertuar, zlecając – specjalnie na własne potrzeby wykonawcze – komponowanie utworów muzycznych charakteryzujących się różną stylistyką. Misją HKCO jest osiągnięcie statusu orkiestry klasy światowej, która jest dumą Hongkongu. Orkiestra występuje na całym świecie i zdobywa wiele nagród m.in. Certificate of Merit – Award for Arts Education – Nagrodę za Edukację Artystyczną przyznaną przez Radę ds. Rozwoju Sztuki Hong Kongu (2011).

 

Dyrektorem artystycznym HKCO jest Yan Huichang. W roku 1987, przyznano mu tytuł Narodowego Dyrygenta Chin. W czerwcu 1997, dołączył do zespołu Orkiestry. W trakcie swojej długoletniej kariery Yan Huichang otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Obecnie pracuje jako profesor na Wydziale Muzyki Akademii Sztuk Estradowych w Hong Kongu, jak również wykłada w wielu konserwatoriach. Regularnie, pragnąc promować muzykę chińską, wygłasza referaty oraz odczyty w kraju i za granicą. Był pierwszym obywatelem Chin, który prowadził warsztaty mistrzowskie w Konserwatorium Paryskim.

 

Ośrodek „Rozdroża” jest także współorganizatorem koncertu HKCO QUINTET w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie, który odbędzie się 19 czerwca o godz.19:00. Koncert w Warszawie jest współfinansowany przez Instytut Muzyki i Tańca.

………………

Organizatorzy:

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”
Teatr Stary w Lublinie
Chińska Orkiestra z Hongkongu

Współfinansowane przez:

Biuro ds. Handlu Hong Kongu w Berlinie (jako część obchodów 15. Rocznicy Powstania Specjalnego Regionu Administracyjnego – Hong Kong)

 

Bilety:
I – 30 zł, II – 20 zł, III – 10 zł
Sprzedaż biletów w kasie Teatru Starego
Godziny otwarcia kasy:
poniedziałek i czwartek 10.00 – 16.00
wtorek, środa i piątek 10.00 – 18.00
oraz na godzinę przed koncertem.
Sprzedaż online: www. teatrstary.eu

 

 

MusiCircus Johna Cage’a
Projekt muzyczno-dźwiękowy

 

2 czerwca (sobota) 2012
godz.21:00-0:00
dziedziniec Zamku Lubelskiego
wstęp wolny

 

 

Wystąpią:

Anthony Pateras (Melbourne, Australia/Bruksela, Belgia)
Pavel Fajt (Brno, Czechy)
Gintautas Gascevičius (Wilno, Litwa)
Ensemble Nostri Temporis (Kijów, Ukraina)
Warsaw Gamelan Group (Warszawa, Polska)
Sambasim (Lublin, Polska)
Pupile Awangardy (Lublin, Polska)
Konrad Chyl (Lublin, Polska)
Michał Skubaniec (Lublin, Polska)

 

Projekt realizowany w ramach Nocy Kultury (www.nockultury.pl).
Współpraca: Michał Mendyk, Konrad Chyl

 

……

„MusiCircus” to projekt muzyczno-dźwiękowy Johna Cage’a z 1967 r. o charakterze happeningowym na kilku lub kilkunastu artystów lub zespołów muzycznych grających różne gatunki muzyki jednocześnie w tej samej przestrzeni. Lubelska wersja „MusiCircus” odwołuje się do perkusyjnych korzeni muzyki Johna Cage’a.

 

“Z pewnego punktu widzenia, muzyka to po prostu sztuka skupiania uwagi na jednej rzeczy w danym momencie. W mojej twórczości z całych sił próbuję NIE skupiać uwagi na tylko jednej rzeczy. Moje podejście nazywam „cyrkiem muzycznym” (musicircus), który polega na jednoczesnym dzianiu się wielu rzeczy; to współistnienie niepowiązanych ze sobą działań.”
JOHN CAGE

……

 

Anthony Pateras

Australijski kompozytor i muzyk obecnie rezydujący w Brukseli. Zajmuje się muzyką improwizowaną, gra na fortepianie – głównie preparowanym, ale także na instrumentach elektronicznych (komputer, syntezator analogowy) – i tworzy muzykę do krótkich filmów. Jego utwory były wykonywane przez Orkiestrę Kameralną Radia Holenderskiego, Orkiestrę Symfoniczną z Melbourne, Flux String Quartet, Slave Pianos oraz Orkiestrę Filharmoniczną z Los Angeles. Zdobył rekomendację Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów przy UNESCO (Paryż, 2004) oraz honorowe wyróżnienia w konkursie EAR Radio (Budapeszt, 2003) oraz Gaudeamus Music Week (2004).

Pavel Fajt

Od połowy lat 80. Pavel Fajt jest jednym z najwybitniejszych muzyków czeskiej alternatywnej sceny rockowej. Jako perkusista, kompozytor i lider zespołu odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu tożsamości charakterystycznego czeskiego rocka. W Czechach Fajt został zauważony jako członek nowatorskiej grupy Dunaj. Na arenie międzynarodowej jest najlepiej znany z występów w duecie z Ivą Bittovą i z pojawienia się w dokumentalnym filmie Step Across the Border, którego bohaterem jest awangardowy gitarzysta Fredzie Frith.

Gintautas Gascevičius

Gintautas Gascevičius jest jednym z najbardziej utytułowanych muzyków na Litwie. Jego wykonania charakteryzują się oryginalnym stylem, stąd często bywa określany mianem „dzikiego Litwina”. Gascevičius grał w całej Europie; nagrał 30 albumów. Obecnie pracuje nad dużym projektem muzycznym opartym na specjalnie do tego celu wykonanych instrumentach.

Ensemble Nostri Temporis

Utworzony w Kijowie w 2007 roku, Ensemble Nostri Temporis jest wspólnym dziełem kompozytorów i wykonawców Maxyma Kolomiietsa i Alexeya Shmuraka. Od 2010 roku zespół kierowany jest przez kompozytora Bohdana Sehina. Od momentu powstania grupy jej priorytetem było wspieranie tworzenia nowej muzyki akademickiej. Dzięki ścisłej współpracy z całym wachlarzem współczesnych kompozytorów, Ensemble objawił publiczności wiele nowych nazwisk i zainicjował pojawienie się fali oryginalnych kompozycji.

Warsaw Gamelan Group

Warsaw Gamelan Group jest jedynym w Polsce zespołem prezentującym tradycyjną muzykę indonezyjską z Jawy Środkowej. Instrumenty, na których gra WGG zostały sprowadzone przez Ambasadę Republiki Indonezji, a część muzyków z grupy doskonaliła swój warsztat także studiując na wydziałach tradycyjnej muzyki gamelanowej na Jawie. Warsaw Gamelan Group ma w swym repertuarze zarówno uroczyste utwory wykonywane od wielu lat na dworach, w teatrach i podczas różnego rodzaju uroczystości, jak i współczesne kompozycje pisane na ten skład instrumentów.

Sambasim

Sambasim to lubelski zespół perkusyjny, który wielokrotnie uświetniał uliczne parady, imprezy klubowe, jak i występy sceniczne w całej Polsce i poza jej granicami. Obecnie zespół występuje w jedenastoosobowym składzie. W repertuarze grupy są zarówno tradycyjne utwory o afrykańskich korzeniach wywodzące się z północy Brazylii (afoxé, congo, côco), postrzegana jako wizytówka kraju samba uliczna, jak i rytmy całkiem współczesne (drum&bass, charme czy samba-funk).

Pupile Awangardy

Niezwykła łatwość improwizacji, praktykowanie wczuwania się w nastrój, wymedytowana narracja. Od kompozycji, do improwizacji. Od praktyki do wolności. Pupile Awangardy to kolejne oblicze zespołu MEM, tym razem garnki emaliowane, gitara basowa i głos. Męski i żeński charakter dwóch wiodących instrumentów, czyli bas i żeński głos, osnute impersonalnym brzmieniem i mechaniczno-cykliczną rytmiką garnków. Skład: Dorota Krempa, Piotr Kala, Sebastian Napierała.

Konrad Chyl

Filozof, muzyk, kurator projektu muzycznego audioLogie realizowanego w Ośrodku Rozdroża. Poszukuje własnej formuły działania (sytuacja dźwiękowa) na pograniczu koncertu i instalacji dźwiękowej.

Michał Skubaniec

Muzyk – gra na instrumentach perkusyjnych i gitarze basowej. Historia jego muzykowania sięga 12 lat. Naukę rozpoczął u Jerzego „Słomy” Słomińskiego, prekursora gry na bębnach w Polsce. Grał m.in. w zespołach Skubańce, Sambasim i Ania z Zielonego Wzgórza. Obecnie jest członkiem kilku projektów muzycznych, wśród których jest Lubelski Spokój.

……

Rok Johna Cage’a – Lublin 2012
www.johncageyear.pl

Organizator:
Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”

Współorganizator:
Muzeum Lubelskie w Lublinie

Spotkanie promocyjne książki Moniki Pasiecznik „Rytuał superformuły. Karlheinz Stockhausen: Licht. Die Sieben Tage der Woche”

 

19 kwietnia (czwartek), godz. 17:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin
Wstęp wolny

 

W spotkaniu wezmą udział Monika Pasiecznik i Jan Topolski.

 

 

 

 

Karlheinz Stockhausen należał do najbardziej kontrowersyjnych, fascynujących i wpływowych osobowości artystycznych XX wieku. Twierdził, że pochodzi z Syriusza, ma kontakty z Lucyferem, a zamach na WTC jest największym dziełem sztuki wszech czasów.

Niektórzy widzą w nim geniusza muzycznego, który niczym mnich poświęcił się swej sztuce. Inni – hochsztaplera z wyrachowaniem kreującego swój medialny wizerunek. Co kryje utrwalona na zdjęciach chmurna twarz kompozytora? Jakiego rodzaju doświadczenia, idee i pragnienia legły u podłoża jego utworów, np. kwartetu na smyczki i cztery śmigłowce?

Rytuał superformuły przez pryzmat tworzonego przez 26 lat, monumentalnego cyklu operowego LICHT ukazuje muzyczne, biograficzne i światopoglądowe źródła estetyki Stockhausena. To pierwsze w Polsce obszerne i zarazem przystępne ujęcie jego twórczości.

Mówi się czasami, że Stockhausen był europejskim Cage’m. Twórcy spotkali się po raz pierwszy w 1954 roku i było to wydarzenie niezwykle inspirujące – przynajmniej dla Stockhausena. W 1961 roku niemiecki kompozytor stworzył happening muzyczny Originale, który bezpośrednio nawiązywał do wystawionego rok wcześniej w Nowym Jorku Theater Piece Cage’a. To bodaj jedyny przypadek tak jednoznacznego nawiązania do dzieła innego kompozytora – Stockhausen lubił wszak podkreślać swą niezależność. Co fascynowało go w filozofii Cage’a? Jaką rolę odegrała w tym religijność?

 

Monika Pasiecznik

Dziennikarka, krytyczka muzyczna, felietonistka, eseistka, redaktorka, kuratorka, jest absolwentką filologii polskiej (specjalizacja teatrologiczna) na Uniwersytecie Wrocławskim (2005) i teorii muzyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu (2008, dyplom z wyróżnieniem). W latach 2002-2005 muzyczna i teatralna recenzentka wrocławskiej „Gazety Wyborczej”. Od 2005 stała współpracowniczka „Ruchu Muzycznego”. Od 2006 stała felietonistka muzyczna miesięcznika „Odra”. W latach 2007-2010 współpracowała z Programem 2 Polskiego Radia. Publikowała również w „Glissandzie”, dwutygodnik.com, „Ricie Baum”, „Die Presse”, „Formacie P”, „Recyklingu idei”. W latach 2009 i 2011 członkini komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu „Musica Electronica Nova” we Wrocławiu. Kuratorka Kina Dźwięku w ramach Europejskiego Kongresu Kultury we Wrocławiu (2011). Stypendystka Ministerstwa Edukacji (1998), Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009), Stockhausen Stiftung für Musik (2005, 2010), Instytutu Adama Mickiewicza (2010), Goethe-Institut (2011).

 

Jan Topolski

Muzykolog, studiował również filozofię na UW. Od 2003 roku współpracuje jako krytyk muzyczny i filmowy z krajowymi pismami i radiofoniami, jak i mediami zagranicznymi. Opublikował liczne artykuły w książkach o muzyce i kinie oraz zredagował książki „Złota era kina węgierskiego. Lata 60-70” (z Robertem Kardzisem, 2009), „Nowe kino Turcji: (2010) i „Nowa muzyka amerykańska” (2010). Współzałożyciel i w latach 2004-11 redaktor naczelny „Glissanda” – jedynego polskiego magazynu poświęconego muzyce współczesnej. Współpracował (w zakresie programu, jury, moderacji i tekstów) z m.in.: Instytutem Adama Mickiewicza, Narodowym Instytutem Audiowizualnym, Operą Narodową, Warszawską Jesienią, Sacrum Profanum, Ad Libitum, Musica Electronica Nova, Dux s.j., Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Galerią Zachęta, Afrykamerą, Filmami Świata Ale Kino!, Między kadrami. Trzykrotnie był krajowym i zagranicznym stypendystą: Deutscher Musikrat (Polska-Niemcy, 2004-05), Paul Sacher Stiftung (Szwajcaria, 2009), MKiDN (Polska, 2011). Od 2007 roku związany zawodowo z Międzynarodowym Festiwalem Filmowym NOWE HORYZONTY jako selekcjoner nowych filmów, kurator sekcji retrospektywnych, prelegent w ramach NH Edukacji filmowej. Od 2010 roku konsultant Mariusza Trelińskiego, dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego-Opery Narodowej, w zakresie opery współczesnej i zamówień u polskich kompozytorów.

 

Spotkanie organizowane we współpracy z Krytyką Polityczną.
www.krytykapolityczna.pl

ROK JOHNA CAGE’A
MARZEC 2012

 

21 marca (środa) 2012, godz.18:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin
Wstęp wolny

Serdecznie zapraszamy na spotkanie promujące najnowszy numer kwartalnika literackiego „Akcent”, zawierającego teksty Johna Cage’a i jemu poświęcone.

Gospodarzami spotkania będą inicjatorzy Roku Johna Cage’a w Lublinie w 2012 roku, Jan Bernad, dyrektor artystyczno-programowy Ośrodka Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”, oraz profesor Jerzy Kutnik, amerykanista z UMCS, tłumacz i autor dwóch książek o Cage’u. W spotkaniu weźmie też udział Bogusław Wróblewski, redaktor naczelny „Akcent”, który przedstawi najnowszy numer kwartalnika. 

ROK JOHNA CAGE’A – LUBLIN 2012

MARZEC 2012

TANIEC SŁÓW – RYTM CIAŁA / RYTM SŁOWA

 

16 i 17 marca (piątek i sobota) 2012
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin

Warsztaty wokalne z Lindą Hirst (Wielka Brytania)

 

17 marca (sobota) 2012
Teatr Muzyczny (sala prób, 1 piętro)
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 5, Lublin

18:00-22:00
Ludomir Franczak (Polska): „kopia” (instalacja)
18:30-19:00
Przemysław Ciszek i Łukasz Tabaka (Polska): „Manifest” (instalacja dźwiękowa)
19:15-20:15
(John Cage &) Katarzyna Bazarnik i Zenon Fajfer (Polska): „Przepisując się przez polskie Finnegans Wake”
Zenon Fajfer: „W klatce wiersza” i „Primum Mobile”
20:30-21:30
Linda Hirst (Wielka Brytania): „Canti del Capricorno” (Giacinto Scelsi), „Aria”, „Sonnekus2” i „The Wonderful Widow of Eighteen Springs” (John Cage), „Sequenza III” (Luciano Berio), „Summoning Dawn – The Rubythroat Dreaming” (Magnus Robb)

 

21 marca (środa) 2012, godz.18:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin

Promocja najnowszego numeru kwartalnika literackiego Akcent, zawierającego teksty Johna Cage’a i jemu poświęcone

 

…………………………

 

Ludomir Franczak: „kopia” (instalacja)

„kopia” jest instalacją nawiązującą do błędu generowanego przez maszynę. Za pomocą kserokopii oraz niszczonych w trakcie odtwarzania głowic magnetowidów artysta tworzy obraz ulegający powolnemu zacieraniu. Punktem wyjściowym dla instalacji jest samo pomieszczenie oraz poezja dźwiękowa i poezja konkretna.

 

Ludomir Franczak

Artysta poruszający się na granicy dyscyplin – multimediów, sztuk wizualnych, performansu i teatru. Swoje projekty prezentuje w galeriach i muzeach oraz w przestrzeni publicznej i teatralnej w Polsce i za granicą, m.in. w Danii, Szwecji, Portugalii, Niemczech, Rosji i we Włoszech. Współpracuje z muzykami (m.in. z Marcinem Dymiterem, Robertem Curgenvenem i Zenialem) oraz z artystami wizualnymi i teatrami. W swoich pracach często zajmuje się problemem błędu, posługując się między innymi techniką circuit bending.

www.lfranczak.blogspot.com

 

 

 

…………………………

 

Przemysław Ciszek i Łukasz Tabaka: „Manifest” (instalacja dźwiękowa)

„Manifest” to instalacja dźwiękowa na osiem głośników i taśmę wideo. Jej konstrukcja opiera się w całości na teoretycznych założeniach i praktycznych rozwiązaniach wypracowanych przez Johna Cage’a. Dźwięk, cisza i obraz istnieją tu na równych prawach. Mechanizm kreacji niepowtarzalnego zjawiska muzycznego naśladuje naturę w sposobie jej działania, tworząc unikatową formę kompozycji w wyniku zastosowanych na żywo operacji losowych. To już trzecia odsłona tej instalacji, wzbogacona od czasów premiery w 2002 r. o warstwę wideo.

Przemysław Ciszek

Absolwent filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim, swoją pracę licencjacką i magisterską poświęcił próbie interpretacji estetyki Johna Cage’a przez pryzmat odkryć Teodora Adorno.

Łukasz Tabaka

Absolwent filologii angielskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. Tłumacz.

 

 

…………………………

 

(John Cage &) Katarzyna Bazarnik i Zenon Fajfer: „Przepisując się przez polskie Finnegans Wake”

John Cage darzył szczególnym podziwem Finnegans Wake Jamesa Joyce’a, dzieło uchodzące za najbardziej enigmatyczną książkę XX wieku. W efekcie tej fascynacji, poza utworami słowno-muzycznymi („Roaratorio, an Irish Circus on Finnegans Wake”) czy scenicznymi („James Joyce, Marcel Duchamp, Eric Satie: An Alphabet”), powstało kilka serii mezostychów zatytułowanych „Writing Through Finnegans Wake”. Dzięki niedawno ukończonemu przekładowi Krzysztofa Bartnickiego, zatytułowanemu Finneganów tren, podobny zabieg derywowania mezostychów stał się możliwy w języku polskim, co zaprezentują wydawcy tej długo oczekiwanej książki a zarazem redaktorzy serii wydawniczej „Liberatura” Korporacji Ha!art – Katarzyna Bazarnik i Zenon Fajfer.

Zenon Fajfer: „W klatce wiersza”

Zenon Fajfer jest twórcą, który wypracował własną technikę literacką i poetykę, którą cechuje nie tylko łączenie materii słowa i przestrzeni książki w organiczną całość (co nazwał liberaturą, dając początek nowemu zjawisku), ale również oryginalna forma wiersza o pryzmatycznej strukturze. Wspólnie z Katarzyną Bazarnik, tłumaczką poezji Fajfera na język angielski, autor zaprezentuje kilka utworów z tomu dwadzieścia jeden liter / ten letters i cyklu „Emanacje”.

Zenon Fajfer: „Primum Mobile”

15-minutowy poemat wyświetlany non-stop na telebimie w centrum miasta. Utwór pochodzi z tomu dwadzieścia jeden liter / ten letters.

 

Katarzyna Bazarnik

Teoretyk liberatury (gatunku łączącego tekst z formą książki) i współautorka książek liberackich, wykładowca literatury w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, również tłumaczka. Wspólnie z mężem Zenonem Fajferem opublikowała trójksiąg Oka-leczenie (2000-2009) – pierwszą książkę określaną mianem liberatury – oraz (O)patrzenie (2003). Oboje prowadzą również serię „Liberatura” Korporacji Ha!art i są założycielami Czytelni Liberatury w Krakowie. Autorka monografii Joyce and Liberature (2011), redaktorka i współredaktorka tomów Wokół Jamesa Joyce’a (1998), Od Joyce’a do liberatury (2002) oraz James Joyce and After. Writer and Time (2010). Swoimi publikacjami, przekładami i wystąpieniami na polskich i międzynarodowych forach naukowych (m.in. w USA, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Japonii oraz na Tajwanie) wprowadziła zagadnienie liberatury na grunt akademicki.

 

 

 

 

 

 

Zenon Fajfer

Poeta, twórca i teoretyk liberatury (termin ten wprowadził w eseju „Liberatura. Aneks do słownika terminów literackich” z 1999 roku), także twórca teatralny. W duecie z żoną Katarzyną Bazarnik współautor pierwszych książek liberackich: Oka-leczenie (2000-2009) i (O)patrzenie (2003), autor książki-butelki Spoglądając przez ozonową dziurę (2004). Ponadto opublikował multimedialny tom poezji dwadzieścia jeden liter / ten letters (1010) oraz zbiór tekstów teoretycznych i programowych Liberatura czyli literatura totalna. Teksty zebrane z lat 1999-2009 / Liberature or Total Literature. Collected Essays 1999-2009 (2010). Wypracował własną technikę literacką nazwaną wierszem emanacyjnym. Na zaproszenie festiwali i ośrodków akademickich prezentował swoją twórczość w Wielkiej Brytanii, Irlandii, USA, Japonii i na Tajwanie.

 

 

 

 

…………………………

 

Linda Hirst: „Canti del Capricorno” (Giacinto Scelsi), „Aria” , „Sonnekus2” i „The Wonderful Widow of Eighteen Springs” (John Cage), „Sequenza III” (Luciano Berio), „Summoning Dawn – The Rubythroat Dreaming” (Magnus Robb)

„Canti del Capricorno” to rozbudowany cykl pieśni napisanych przez Giacinto Scelsiego dla śpiewaczki Michiko Hirayamy, którą kompozytor poznał w Rzymie w 1957 roku. Proces tworzenia utworu przebiegał w sposób bardzo nietypowy: poszczególne fragmenty powstawały metodą improwizacji, a dopiero po ich nagraniu dokonano transkrypcji całości.

Partytura „Arii” autorstwa Johna Cage’a zapisana została na dwudziestu stronach papieru nutowego; jedna strona odpowiada trzydziestu sekundom wykonania utworu. Libretto „Arii” bazuje na samogłoskach, spółgłoskach oraz słowach wybranych losowo z pięciu języków: angielskiego, armeńskiego, francuskiego, rosyjskiego i włoskiego. „Sonnekus2” to seria dziewięciu pieśni z tekstami w formie mezostychów, opartych na Księdze Rodzaju. „The Wonderful Widow of Eighteen Springs” to pieśń oparta na „Finnegans Wake” Jamesa Joyce’a. Utwór Cage’a, wykorzystujący dźwięki o jedynie trzech różnych wysokościach, rozpisany jest na głos i zamknięty fortepian.
W utworze „Sequenza III” Luciano Berio zaaranżował aspekty codziennego wykorzystania głosu, przekształcając je w koloraturę. Berio pragnął również wyjść poza ograniczenia tradycyjnego instrumentarium; w tym celu zastosował nowatorski sposób zapisu nutowego, który umożliwił odczytanie i zrozumienie jego dzieła.
„Summoning Dawn – The Rubythroat Dreaming” autorstwa Magnusa Robba to utwór na mezzosopran solo. Robb nagrał trel słowika rubinowego (tytułowy „rubythroat”), spowolnił nagranie i dokonał zapisu nutowego śpiewu ptaka.

 

Linda Hirst

Wokalistka, absolwentka londyńskiej Guildhall School of Music and Drama. W latach 1974-78 była członkiem zespołu wokalnego The Swingle Singers, następnie współzałożycielką Electric Phoenix. Współpracowała z wieloma uznanymi kompozytorami i zasłynęła swoimi koncertami muzyki współczesnej. Ostatnio wykonywała utwory Luciano Beriego i Giacinto Scelsiego na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Buenos Aires. Od 1995 roku jest kierownikiem katedry wokalistyki w Trinity Laban Conservatoire of Music w Londynie. Prowadzi również zajęcia w ramach Międzynarodowej Letniej Szkoły w Dartington i oraz kursów muzyki dawnej w Cambridge.

 

 

 

 

www.johncageyear.pl

 

23 lutego (czwartek) 2012, godz.18:30
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39
wstęp wolny

W czwartek 23 lutego w Ośrodku Rozdroża odbędzie się prezentacja pracy grup warsztatowych uczestniczących w zajęciach śpiewu tradycyjnego i muzyki improwizowanej prowadzonych przez Monikę Mamińską i Konrada Chyla.

Zapraszamy!

ROK JOHNA CAGE’A – LUBLIN 2012

LUTY 2012
TECHNE I TECHNIKA. ELEKTRONIKA, ALEATORYZM.

 

18 lutego 2012 (sobota) / Studio Radia Lublin, ul. Obrońców Pokoju 2

godz. 19.00
● Ogłoszenie konkursu na twórczą interpretację utworów Johna Cage’a; Kurator: Michał Mendyk
Koncerty:
● John Cage „Imaginary Landscape No. 4”, Krzysztof Knittel „O tym, czego nie ma”
Wykonawcy: uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Lipińskiego w Lublinie, dyr. Krzysztof Knittel (Polska)
● „wind child Index” – eRikm (Francja), dieb13 (Austria)

Wstęp wolny na koncerty.

19 lutego 2012 (niedziela) / Radio Centrum – 98,2 FM

godz.17.00 Audycja o Johnie Cage’u.
Prowadzenie: Tomek Kowalewicz, Goście: Hubert Wińczyk, Piotr Tkacz (Polska)

20 lutego 2012 (poniedziałek)/ Radio Lublin – 102,2 FM

godz.20.00 Performance radiowy. Audycja o Johnie Cage’u.
Prowadzenie: Grażyna Lutosławska, Goście: Hubert Wińczyk, Piotr Tkacz (Polska)

……………………………………..

Ogłoszenie konkursu na interpretację/parafrazę utworów Johna Cage’a.
Kurator: Michał Mendyk

Przedmiotem konkursu jest współczesna interpretacja/parafraza wybranych utworów Johna Cage’a. Konkurs ma charakter otwarty – mogą w nim wziąć udział zarówno muzycy profesjonalni, jak i osoby działające na polu improwizacji bez warsztatu akademickiego. Istotnym elementem konkursu jest wyłonienie utworów, które będą prezentowały oryginalność i „świeże” spojrzenie na muzyką współczesną i jednocześnie będą pokazywały aktualność i atrakcyjność dorobku Johna Cage’a poza hermetycznymi kręgami akademickimi. Chcemy, by konkurs zainspirował współczesnych polskich artystów reprezentujących różne gatunki i dyscypliny do rozwijania jego idei. Konkurs będzie promowany na łamach mediów lokalnych i ogólnopolskich.

Nadesłane prace będzie oceniać jury, w skład którego wejdzie kurator oraz zaproszeni przez niego specjaliści w dziedzinie muzyki współczesnej, improwizacyjnej oraz twórczości Johna Cage’a. W drodze konkursu wyłoniony zostanie jeden zwycięzca, który otrzyma nagrodę pieniężną. Nagrodzony utwór zostanie zaprezentowany na koncercie finałowym we wrześniu 2012 roku.

……………………………………..

„O tym, czego nie ma” – Krzysztof Knittel (Polska)

Czy najlepszą analizą jakiejś kompozycji jest napisanie wariacji na jej temat? Tego nikt nie wie na pewno, dopóki sam nie spróbuje. Tematy i forma nowej kompozycji będą zaczerpnięte z „Imaginary Landscape No. 4” Cage’a oraz z mojego własnego solowego utworu „free for MacWin”. A mottem jest zdanie Cage’a z jego wykładu o komunikacji: „ co jest bardziej muzyczne – ciężarówka przejeżdżająca obok fabryki czy ciężarówka przejeżdżająca obok szkoły muzycznej?” K.Knittel

 

Krzysztof Knittel (Polska)

Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzykę dla baletu, teatru, filmu, tworzy instalacje dźwiękowe, pisze utwory na orkiestrę, chóry, zespoły kameralne. Jako kompozytor i wykonawca własnych utworów koncertował w większości krajów europejskich, w Azji oraz w Ameryce Północnej i Południowej.

W latach 1995-98 był dyrektorem festiwalu Warszawska Jesień, w latach 1999-2003 prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Wiceprezes Polskiej Rady Muzycznej (2000-2005), od grudnia 2005 przewodniczy tej Radzie. Od 2006 roku prowadzi utworzony przez siebie międzynarodowy festiwal muzyki improwizowanej Ad Libitum. Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i w akademiach muzycznych w Łodzi i Krakowie.

W 1985 roku otrzymał nagrodę „Solidarności” w dziedzinie muzyki, w 1998 został nagrodzony przez Foundation for Contemporary Performance Arts w Nowym Jorku, w 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Cypriana Norwida oraz Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, w 2005 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz złoty medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.

……………………………………..

„wind child Index” – eRikm (Francja), dieb13 (Austria)

John Cage jest ich babcią, zaś Africa Bambaata jest ich dziadkiem. ERikm i dieb13 od lat artystycznie wykorzystują gramofony w studio i na żywo w trakcie występów przed publicznością. Programowo stawiają sobie wyzwania, stale eksperymentując z materią dźwiękową – uprzednio nagraną, odtworzoną z płyty czy też zremiksowaną na nowo podczas sonicznego performansu, który staje się wysokooktanowym spotkaniem historii muzyki i apercepcji zachodzącej pomiędzy szelakiem, którym pokryte są stare płyty gramofonowe, a cyfrowym samplingiem. W trakcie wykonania „wind child Index” duet zrobi to co zwykle, bo ich muzyka nie istniałaby bez Cage’a. Tym razem jednak zrobią to jeszcze lepiej …

 

eRikm (Francja)

Od dwudziestu lat eRikm zajmuje się eksperymentami artystycznymi na scenie międzynarodowej. Reputację jako przedstawiciel sztuki turntablistycznej i artysta dźwiękowy zdobył w roku 1996 i od tego czasu konsekwentnie przekracza kolejne granice, reprezentując sztukę niezależną i instytucjonalną. Mniej więcej w tym samym czasie (1997) rozwinął otwarte i ambitne podejście do technologii jako medium sztuki. Technologia staje się sposobem na monetyzację sztuki, jak i narzędziem tworzenia, produkcji i rozpowszechniania tejże.

ERikm traktuje dźwięki jak żywe organizmy, które ciągle ewoluują, które zawsze narażone są na ryzyko i rozkosz przypadkowości i współbrzmienia jedności. Bawiąc się tymi sprzecznościami w swoich improwizacjach, nadaje swoim występom niespotykanej intensywności. W rezultacie, jako artysta, wykorzystuje namysł i zmysły, humor i powagę, cierpliwe oczekiwanie i instynktowne reakcje.

http://www.erikm.com/

 

dieb13 (Austria)

Wiedeński artysta awangardowy. Występował pod wieloma pseudonimami artystycznymi: Takeshi Fumimoto, Echelon, Dieter Bohlen, dieb14. Od końca lat osiemdziesiątych niestrudzenie przetwarza na instrumenty muzyczne magnetofony, płyty winylowe i kompaktowe czy twarde dyski komputerów. W 1998 roku nagrał kompozycję, która znalazła się na kompilacji Turntable Solos wydanej przez japońską wytwórnię Amoebic. Jako Takeshi Fumimoto współpracował z między innymi Otomo Yoshihide, Christianem Marclayem i Masamim Akitą (znanym jako Merzbow). Jego pierwsza płyta, Restructuring (2000), była remiksem całego festiwalu muzyki eksperymentalnej. Potwierdziwszy w ten sposób swoją wirtuozerię artysty sztuki turntablistycznej, dieb13 przeniósł się w inne rejony sztuki dźwiękowej: rezygnuje z wykorzystania tradycyjnych nośników dźwięku na rzecz komputera, dzięki czemu może odrzeć dźwięki z rozpoznawalnych odniesień.

http://dieb13.klingt.org/

……………………………………..

Performance radiowy. Audycja o Johnie Cage’u. – Hubert Wińczyk (Polska), Piotr Tkacz (Polska)

Audycja poświęcona twórczości Johna Cage’a. Obok próby przybliżenia słuchaczom sylwetki amerykańskiego kompozytora i czytania wybranych fragmentów jego pism, goście podejmą się wykonania niezdeterminowanych partytur Cage’a przy użyciu urządzeń i instrumentów elektronicznych. Całość pomyślana jako próba refleksji nad rolą i znaczeniem technologii oraz mediów w procesie tworzenia, odbiorze i rozpowszechnianiu muzyki, zwłaszcza tej zwanej awangardową.

Hubert Wińczyk (Polska)

Artysta dźwiękowy, performer, cyklista, twórca video artu i aktor Teatru Strefa Ciszy, należy do grupy kakofoNIKT oraz współtworzy duet Revue svazu českých architektů. W swojej pracy posługuje się strategiami związanymi z free-improv, musique concrete, field recording i noise, niekiedy oddając się rytualnemu transowi. Wykorzystuje m.in. głos ludzki, analogowe generatory fal, odpadki, metalowe idiofony i instrumenty zabawkowe.

Piotr Tkacz (Polska)

Improwizator, krytyk muzyczny, wspólnie z Patrykiem Lichotą realizuje i prowadzi audycję „Audiosfera” w poznańskim Radiu Afera. Organizuje koncerty, występuje i nagrywa, współtworzy projekty Kurort, Radioda oraz Revue svazu českých architektů. Jest otwarty na współpracę z artystami improwizującymi, a także wykonuje partytury tekstowe i graficzne.

 

www.johncageyear.pl

 

John Cage Movie Star – koncert

4 lutego (sobota) 2012, godz. 19:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin
wstęp wolny

Koncert muzyki improwizowanej elektronicznej i akustycznej, którego warstwę wizualną stanowić będą m.in. fragmenty filmu eksperymentalnego „At Land” autorstwa M. Deren z 1944 roku, w którym jedną z głównych ról zagrał John Cage.

Impreza towarzyszy programowi John Cage Year – Lublin 2012.

Zagrają wspólnie:

Pitz
http://www.myspace.com/pitzpkp

Vasen Piparjuuri
http://www.myspace.com/vasenpiparjuuri

Kim Nasung
http://www.myspace.com/kimnasung

ROK JOHNA CAGE’A – LUBLIN 2012

 

STYCZEŃ 2012
ODKRYCIA I WYNALAZKI – EDUKACJA MUZYCZNA CAGE’A

 

17-19 stycznia 2012 / Wydział Artystyczny UMCS, ul. Kraśnicka 2a
Warsztaty muzyczne z Magdą Mayas (Niemcy)

20 stycznia (piątek) / Radio Lublin, ul. Obrońców Pokoju 2
godz. 20:00 Magda Mayas (Niemcy) – Koncert na fortepian preparowany

21 stycznia (sobota) 2012 / Radio Lublin, ul. Obrońców Pokoju 2
godz.19:00 audioLogie. Akustyczna muzyka preparowana – koncerty

Ruth Barberan (Hiszpania), Ilia Belorukov (Rosja), Konrad Chyl (Polska), Robin Hayward (Wielka Brytania), Patryk Lichota (Polska), Alfredo Costa Monteiro (Portugalia/Hiszpania), Mikołaj Pałosz (Polska),
Luca Venitucci (Włochy)

22-24 stycznia 2012 / Ośrodek Rozdroża, Krakowskie Przedmieście 39
Warsztaty muzyczne z Alfredo Costa Monteiro (Portugalia/Hiszpania)

 

Wstęp wolny na wszystkie wydarzenia.
www.johncageyear.pl

………………………………………

Magda Mayas (Niemcy) – koncert na fortepian preparowany i warsztaty

 

Magda Mayas – pianistka i kuratorka. Rozwinąwszy technikę gry na wnętrzu fortepianu, koncentruje się na poszukiwaniu nowych możliwości dźwiękowych instrumentu, wprowadzając rozbudowane techniki gry, wzmacniając i preparując dźwięk jako składową abstrakcji, jednocześnie skupiając się na fizyczności zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych części fortepianu. Poszerzaniu pola poszukiwań służy stworzony przez Mayas festiwal Tasten-Berliner Klaviertage, będący okazją do prezentowania różnych współczesnych i nowatorskich sposobów gry na fortepianie.

Warsztaty będą skoncentrowane na fortepianie preparowanym – jego historii oraz na tym, jaką rolę pełnił John Cage w tej dziedzinie. Porównamy także osiągnięcia innych kompozytorów i muzyków improwizacyjnych. Przyjrzymy się kilku utworom Johna Cage’a oraz spreparujemy fortepian w „tradycyjny” sposób. Podczas warsztatów wysłuchamy również szerokie spektrum technik fortepianu preparowanego i zbadamy wnętrze fortepianu własnymi metodami.

 

audioLogie. Akustyczna muzyka preparowana
Kurator: Konrad Chyl (Polska)

 

Specjalna edycja serii AudioLogie poświęcona jednemu z wynalazków kompozytora Johna Cage’a – preparacji instrumentów. Preparacje zastosowane przez Cage’a w „Sonatas and Interludes for Prepared Piano” otworzyły nowe możliwości dźwiękowej ekspresji. Idea preparacji na stałe weszła do katalogu środków awangardowej muzyki współczesnej i muzyki free improv. Instrument preparowany staje się dźwiękowym narzędziem – służy konstruowaniu brzmień oraz budowaniu nowych sposobów grania, które wykraczają poza uznane ramy stylistyczne. Dzięki idei preparacji instrumenty zaczynają żyć na nowy sposób, wyzwalając się z narzuconej im tradycji.

W ramach AudioLogii przewidziane są koncerty improwizowane, w oparciu o preparacje instrumentów w różnych konfiguracjach – duo, trio, octet. Do udziału w koncertach zaproszono artystów doskonale poruszających się w obszarze muzyki improwizowanej.

 

Ruth Barberan (Hiszpania)

Artystka audio-wizualna, łączy swoje prace dźwiękowe (trąbka i różne przedmioty) z twórczością wizualną. Na wolnej improwizacji skupia się od 1999 roku, kiedy to dołączyła do barcelońskiego kolektywu improwizacji IBA. Obecnie współtworzy dwie grupy: i treni inerti (wraz z Alfredo Costa Monteiro) oraz trio z Ferranem Fagesem i Alfredo Costa Monteiro. Poza tym często współpracuje z innymi muzykami, takimi jak Pablo Rega, Dorothee Schmitz, Guillermo Torres i Margarida García.

Ilia Belorukov (Rosja)

Muzyk z Sankt Petersburga, wykonujący muzykę improwizowaną, elektroakustyczną i noise. Współtworzy m.in. projekty Wozzeck, Wooden Plants, Benzolnye Mertvecy oraz Punktieren. Współpracuje z różnorodnymi muzykami (od hardcore’u i metalu po akademicką muzykę współczesną), tancerzami i malarzami. Eksperymentuje z dźwiękami, które wydobywa z saksofonu altowego, laptopa, gitary elektrycznej i innych instrumentów. Jest założycielem wytwórni Intonema (www.intonema.blogspot.com) i organizatorem wielu wydarzeń muzycznych w Rosji m.in. współorganizuje festiwal Teni Zvuka.

 

Konrad Chyl (Polska)

Filozof, muzyk, kurator projektu muzycznego audioLogie realizowanego w Ośrodku Rozdroża. Członek zespołów: kr39, zubra2 oraz ecHamiXu, uczestniczy w wielu sesjach muzyki improwizowanej grając na perkusji, instrumentach elektronicznych, gramofonie i różnych przedmiotach. Poszukuje własnej formuły działania (sytuacja dźwiękowa) na pograniczu koncertu i instalacji dźwiękowej.

 

Robin Hayward (Wielka Brytania)

Tubista i kompozytor, rozwinął szereg oryginalnych technik instrumentalnych. Skomplikowana budowa tuby pozwala przebudowywać i przestrajać ten instrument tak, że staje się on labiryntem, w którym powietrze może zostać uwięzione i przekserowane. Eksperymenty i doświadczenie Haywarda w sposób zasadniczy określają barwowy i mikrotonalny charakter jego kompozycji. W 2005 roku założył Zinc and Copper Works, grupę zorientowaną na badanie możliwości, jakie daje przestrajanie i wydobywanie szumów z instrumentów dętych blaszanych.

 

Alfredo Costa Monteiro (Portugalia/Hiszpania)

Portugalski multiinstrumentalista i elektroakustyczny improwizator, również artysta mulitmedialny. Pracuje i mieszka w Barcelonie od 1992 roku. Muzyką improwizowaną zajął się w połowie lat 90. ubiegłego stulecia i od tej pory współpracuje zarówno z muzykami, jak i z artystami z kręgu sztuk pięknych. Cechą wspólną jego instalacji i prac dźwiękowych, które cechują się charakterystycznym brzmieniem „lo-fi”, jest zamiłowanie do niezdefiniowanych procesów, gdzie wykorzystanie przedmiotów jako instrumenty lub instrumenty jako przedmioty ma silny aspekt fenomenologiczny.

 

Patryk Lichota (Polska)

Muzyk, producent radiowy, kompozytor muzyki teatralnej. Gra na saksofonie, laptopie, gitarze basowej, theremini i cytrze. Stworzył muzykę do spektakli „Jarzenie” oraz „Animo Tristi” Teatru Palmera Eldritha, „Układanka” oraz „Bez Podłogi” w reżyserii Roberta Jarosza oraz „Głosy” w reżyserii Janusza Stolarskiego. Współpracuje z duetem performatywnym Janicka/Elsner. Z Martą Romaszkan zrealizował spektakl taneczny „Starving Mirrors”. Stworzył spektakl „Strange Lóóp” oparty na koncepcji świadomości Douglasa Hofstadtera. Gra w trio Kurort, wykonującym muzykę free improv i jest liderem formacji audio-wizualnej KakofoNIKT. Grał i/lub nagrywał z Jeffem Gburkiem, Rafałem Zapałą, Jakubem Paczkowskim, Claytonem Thomasem, Krzysztofem „Arszynem” Topolskim, Szymonem Kaliskim.

 

Mikołaj Pałosz (Polska)

Niezależny wiolonczelista, wykonawca muzyki współczesnej i improwizator. Absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w klasie Kazimierza Michalika i Andrzeja Bauera. Jest zdobywcą nagród na konkursach muzycznych, w tym laureatem Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego w Krakowie i Konkursu Wiolonczelowego im. Lutosławskiego w Warszawie. Występuje regularnie na festiwalu Warszawska Jesień. Jest członkiem holenderskiego zespołu Cello Octet Amsterdam i warszawskiej grupy Cellonet. Jego solowa płyta „Cellovator” z kompozycjami współczesnymi i improwizacjami ukazała się w 2008 r. nakładem wydawnictwa DUX.

 

Luca Venitucci (Włochy)

Od końca lat 80. XX wieku, współtwórca europejskiej sceny muzyki improwizowanej. W swojej twórczości korzysta z szerokiego zestawu instrumentów, w którego skład wchodzą instrumenty klawiszowe, akustyczne, elektryczne i różne urządzenia elektroniczne. Gra także na akordeonie (akustycznym i wzmacnianym), elektronicznie wzmacnia dźwięk przedmiotów i w różny sposób korzysta z głosu. Jest współzałożycielem grupy improwizacji elektroakustycznej Ossatura. W latach 1996-2002 współtworzył Zeitkratzer Ensemble, z którym występował i nagrywał utwory muzyki współczesnej (m.in. Johna Cage’a, Philipa Glassa, Karlheinza Stockhausena, LaMonte Younga, Jamesa Tenneya). Współpracował również z innymi eksperymentalnymi muzykami i kompozytorami. Bierze też udział w projekcie Arturo wspólnie z Mondo Ra – włoską orkiestrą improwizacyjną inspirowaną muzyką Sun Ra.

 

Alfredo Costa Monteiro (Portugalia/Hiszpania) – warsztaty muzyczne

Warsztaty dotyczą konkretnych aspektów dźwięku jako faktury, dynamiki, tworzywa, ciszy i niezmienności. Każde pytanie, które zostanie postawione przez uczestników warsztatów będzie poddane pod dyskusję jako wspólne zagadnienie podczas analizy formy, dźwięków i kontekstów. Celem jest stworzenie pewnych struktur, sposobów na wytwarzanie dźwięków w oparciu o wspólne słuchanie, dzielenie się, podejmowanie decyzji oraz tworzenie kolektywnych i indywidualnych sytuacji dźwiękowych. Warsztaty będą miały charakter teoretyczny i praktyczny.

Konferencja prasowa poświęcona ROKOWI JOHNA CAGE’A

11 stycznia (środa) 2012, godz.12:00
Trybunał Koronny, ul. Rynek 1, Lublin

 

Serdecznie zapraszamy na konferencję prasową poświęconą projektowi „Rok Johna Cage’a – Lublin 2012”, który będzie realizowany przez Ośrodek „Rozdroża” w 2012 roku. Spotkanie odbędzie się 11 stycznia w środę o godzinie 12.00 w Trybunale Koronnym w Lublinie.

 

W konferencji weźmie udział Prezydent Lublina – Krzysztof Żuk, Rektor UMCS – prof. dr hab. Andrzej Dąbrowski, prof. Jerzy Kutnik z UMCS oraz organizatorzy projektu.

 

Podczas konferencji przedstawimy nasz plan na 2012 rok, ujawnimy program styczniowych wydarzeń oraz odpowiemy na pytania dziennikarzy.

 

Rok Johna Cage’a odbywa się pod honorowym patronatem Krzysztofa Żuka – Prezydent Miasta Lublin, Prof. dr hab. Andrzeja Dąbrowskiego – Rektora UMCS oraz Lee Feinsteina – Ambasadora USA w Polsce.

 

Projekt „Kozacy”
12 stycznia (czwartek) 2012, godz.19:00
Ośrodek Rozdroża, ul. Krakowskie Przedmieście 39, Lublin

 

Pokaz dokumentacji filmowej projektu „Kozacy” i teledysku „Prześwit” oraz koncert uczestników warsztatów.

W projekcie wzięli udział:
Jurij Pastuszenko – prowadzący
Michał Hołyński – pasterz
Tomasz Wójcik – wkc
Jakub Radkowiak – sinsen
Piotr Bujak – topiko

Projekt „Kozacy” odbywał się w Ośrodku Rozdroża w grudniu 2011 roku z inicjatywy Jana Szewczyka. Wówczas uczestnicy projektu wzięli udział w warsztatach tradycyjnego śpiewu kozackiego prowadzonych przez Jurija Pastuszenkę z Kijowa.

 

Jan Szewczyk w programie pisze:

W potocznym znaczeniu, które zresztą na stałe wpisało się w blokowiskowy folklor „kozak” oznacza kogoś mężnego i odważnego, często jest to odwaga brawurowa.

Chłopaki z polskich blokowisk chełpiący się swoją męskością nazywani są właśnie kozakami (notabene termin ten na Ukrainie pozbawiony jest kontekstu subkulturowego). Kozaczenie jest sposobem na przetrwanie i bardzo szybko determinuje jakość życia na osiedlu. Bycie „męskim” wynika z imperatywu, który pojawił się wraz z nowoczesnym zachodnim ideałem męskości bazującym na wyróżnikach maskulinizmu: „siła woli, honor i odwaga”.

Proponowany przeze mnie projekt „Kozacy” dotyczy zmian w pojęciu męskości oraz pytania o miejsce wrażliwości w zmaskulinizowanym świecie mężczyzn. W projekcie uczestniczyli chłopaki z polskich blokowisk, których określa się właśnie mianem kozaków.

Wstęp wolny