Program tegorocznej jubileuszowej edycji Festiwalu KODY

Mamy ogromną przyjemność zaprosić Państwa na kolejny Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY w Lublinie, który odbędzie się od 24 do 28 maja.

Koncert otwierający jubileuszową, piętnastą edycję wydarzenia, to ogłoszony przed świętami występ Arooj Aftab. Laureatka Grammy 2022, artystka o korzeniach pakistańskich, mieszkająca na co dzień w Nowym Jorku, zaprezentuje materiał z nowej płyty Love in Exile. Ten wyjątkowy koncert wybrzmi w Wirydarzu Centrum Kultury w Lublinie. Arooj Aftab śpiewa poetyckie, meandrujące linie w języku urdu, a towarzyszą jej pianista Vijay Iyer, gwiazda amerykańskiego jazzu, syn tamilskich imigrantów oraz basista Shahzad Ismaily z rodziny pakistańskiej, jeden z nieoczywistych bohaterów współczesnej sceny muzycznej (grał m.in.
z Lou Reedem, Tomem Waitsem, Laurie Anderson czy Johnem Zornem).

21 marca 2023 roku ukazała się recenzja Bartka Chacińskiego na łamach Tygodnia „Polityka”:

(…) Mówią, że ich muzyka, sięgająca do emocji i doświadczenia emigracji, to proces. Owszem, trzeba się z nią chwilę oswoić, ale brzmi niczym naturalne arcydzieło nie z tego świata – opowieść snuta minimalistycznymi środkami i powoli, która jednak mogłaby trwać wiecznie.

Wstęp na koncert, jako jedyny w programie tegorocznych Kodów jest płatny, a ceny biletów
to 90 złotych (normalny) i 70 złotych (ulgowy). Bilety dostępne są w kasie Centrum Kultury
w Lublinie oraz internetowo – https://www.bilety24.pl/koncert/1214-osrodek-rozdroza-zaprasza-kody-2023-arooj-aftab-vijay-iyer-shahzad-ismaily-88346?id=476405 

Tegoroczny Festiwal KODY wypełnia kobieca energia. W czwartek, 25 maja, premierowy program IRAN – TRADYCJA I AWANGARDA, w którym wybrzmią utwory polskich i irańskich kompozytorek. Utwory wykonają dobrze znani kodowym widzom i słuchaczom artyści i artystki flow unit – Ewa Liebchen, Anna Kwiatkowska, Paweł Czarny, Mikołaj Pałosz, Magda Kordylasińska oraz Farnaz Modarresifar na santurze. Zainteresowania irańskich twórców są różnorodne i co oczywiste, nie zawsze wykazujące związki z muzyczną tradycją ich kraju. Niemniej na program niniejszego koncertu składają się utwory nawiązujące do perskiej kultury muzycznej – najoczywistszym, choć niekoniecznie najważniejszym, odniesieniem jest użycie tradycyjnych instrumentów perskich. Najbliżej tradycji znajdziemy się słuchając improwizacji Farnaz Modarresifar (ur. 1989) – mieszkającej w Paryżu wirtuozki santuru (instrument strunowy, rodzaj cymbałów).

Jeszcze w czwartek, artysta występujący pod pseudonimem Królówczana Smuga, przeniesie nas w zupełnie inne klimaty dźwiękowe. Mimo rodzimych konotacji, mocnej tożsamości artysty związanego z tradycją biłgorajską, będzie to nie lada awangardowe przeżycie. Program SPORT-PATRIONTYZM-MILITARA to antywojenna manifestacja, muzyczny pakt o nieagresji, to reakcja na strach i bezradność, na niepokój i nie pokój. To symboliczny akt przeciwko genezie wojny – przeciwko stereotypom, mitom, kompleksom, nacjonalizmowi, ksenofobii, nałogom, demonom przeszłości – przeciwko ogniwom wojennego łańcucha przyczynowo-skutkowego.

Z kolei piątek, 26 maja to dzień pod znakiem tradycji, która od początku jest obecna
na Festiwalu KODY. Zapraszamy najpierw na warsztaty taneczne, a następnie na pełnoprawną potańcówkę z ukraińskim zespołem US ORCHESTRA.

W sobotni wieczór, 27 maja zapraszamy na dwa brzmienia analogowo-elektroniczne. Duże nazwiska sceny eksperymentalnej – Jérôme Noetinger oraz Audrey Chen. Miłośnikom improwizacji dźwiękowej nie trzeba ich przedstawiać.

W niedzielę, na zakończenie festiwalu projekt, który powstał we współpracy z Fundacją Harmonie i Hałasy – BIT 20. Drugi rok z rzędu, czołowi muzycy z Norwegii zaprezentują premierowo w Polsce nowy program powstały dzięki wsparciu Funduszy EOG w ramach Działania 2. „Poprawa dostępu do kultury i sztuki”.

W ramach małego jubileuszu, 15. edycji festiwalu zaplanowaliśmy również wystawę plakatów festiwalowych oraz fotografii.

Na koncerty i wydarzenia Festiwalu od 25 do 28 maja wstęp jest bezpłatny i obowiązują wejściówki, dostępne na www.evenea.pl

 

PROGRAM

24 maja | środa

19.00

Wirydarz Centrum Kultury w Lublinie
ul. 
Peowiaków 12

Arooj AFTAB + Vijay IYER + Shahzad ISMAILY – LOVE IN EXILE / premiera polska

Wykonawcy:

Arooj AFTAB – śpiew

Vijay IYER – fortepian, elektronika

Shahzad ISMAILY – bas, syntezator Moog

Bilety: 90 PLN / 70 PLN – ulgowy

Bilety dostępne na Bilety24 – Ośrodek ROZDROŻA zaprasza: KODY 2023 Arooj AFTAB + Vijay IYER + Shahzad ISMAILY – LOVE IN EXILE / premiera polska, Lublin oraz w kasie Centrum Kultury w Lublinie.

 

25 maja | czwartek

19.00

Klasztor OO. Dominikanów
ul. Złota 9 (wejście od ul. Jezuickiej)

IRAN – TRADYCJA I AWANGARDA / premiera programu

Kompozytorki:

Anahita ABBASI – Zavaya / premiera polska

Martyna KOSECKA – Homāio na perski ney/flet, santur, perkusję, trio smyczkowe i elektronikę / premiera światowa

Fozie MAJD – Faraqhi na skrzypce i wiolonczelę / premiera polska

Farzia FALLAH – Lalayi na trio smyczkowe / premiera polska

Farnaz MODARRESIFAR – Improwizacje na santur i instrumenty / premiera światowa

Wykonawcy:

[flow unit]

Ewa LIEBCHEN – flet

Anna KWIATKOWSKA – skrzypce

Paweł CZARNY – altówka

Mikołaj PAŁOSZ – wiolonczela

Magdalena KORDYLASIŃSKA – perkusja

Farnaz MODARRESIFAR – santur

 

Wstęp wolny. Obowiązują wejściówki.

 

21.00

Klasztor OO. Dominikanów
ul. Złota 9 (wejście od ul. Jezuickiej)

 

KRÓLÓWCZANA SMUGA – SPORT PATRIOTYZM MILITARIA

KRÓLÓWCZANA SMUGA – gitara, elektronika, głos, działania performatywne

Wstęp wolny. Obowiązują wejściówki.

 

26 maja | piątek

16.00-19.00

Klasztor OO. Dominikanów w Lublinie
ul. Złota 9

 

WARSZTATY TAŃCA tradycyjnego z US Orchestra

Wstęp wolny. Obowiązują wejściówki.

 

19.00

Klasztor OO. Dominikanów w Lublinie
ul. Złota 9 – Krużganki

KODY: 15L – wernisaż

Wystawa plakatów i fotografii dokumentujących 15 lat Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY w Lublinie

Wstęp wolny

 

20.00

Klasztor OO. Dominikanów w Lublinie
Plac Giedroycia

NOC TAŃCA: US ORCHESTRA

Wykonawcy:

Yaryna DRON – skrzypce prym

Serhii POSTOLNIKOV – skrzypce sekund, cymbały

Andrii LEVCHENKO – bubon (bęben obręczowy), bas (wiolonczela)

Wstęp wolny

 

27 maja | sobota

19.00

Klasztor OO. Dominikanów
ul. Złota 9 (wejście od ul. 
Jezuickiej)

Jérôme NOETINGER – Feedback: feeding oneself and sharing this meal with others

Jérôme NOETINGER – magnetofony szpulowe Revox, elektronika

Wstęp wolny. Obowiązują wejściówki.

 

21.00

Klasztor OO. Dominikanów
ul. Złota 9 (wejście od ul. 
Jezuickiej)

Audrey CHEN SOLO (hyper-extensions for voice and analog electronics)

Audrey CHEN – głos, elektronika

Wstęp wolny. Obowiązują wejściówki.

 

28 maja | niedziela

17.00

Klasztor OO. Dominikanów
ul. Złota 9 (wejście od ul. Jezuickiej)

Ørjan MATRE – Terskelsongar / premiera polska

Lasse THORESEN – Løp, Lokk Og Linjar / premiera polska

 

Wykonawcy:

BIT20 Ensemble

Berit OPHEIM – głos solowy

Ingar BERGBY – dyrygent

Trond MADSEN – dyrektor artystyczny BIT20 Ensemble

Wstęp wolny. Obowiązują wejściówki.

 

Wejściówki na wydarzenia można pobrać na stronie: https://app.evenea.pl/organizator?id=295085

Organizatorem wydarzenia jest Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”. Organizator zastrzega sobie prawo do zmian w programie.

Więcej szczegółów pod adresem: www.kody-festiwal.pl.

Arooj Aftab – laureatka nagrody Grammy 2022 otworzy tegoroczny Festiwal KODY

Miło nam poinformować Państwa o pierwszym koncercie 15. Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY. 24 maja, w Wirydarzu Centrum Kultury w Lublinie wystąpią: Arooj AFTAB, Vijay IYER oraz Shahzad ISMAILY.

Wyjątkowy, jedyny w Polsce koncert promuje świeżo wydaną płytę artystów „Love In Exile”. Jest to pierwsze i jedyne biletowane wydarzenie podczas Festiwalu KODY.

Sprzedaż biletów rusza 4 kwietnia 2023 roku, na platformie www.bilety24.pl oraz stacjonarnie, w kasie Centrum Kultury w Lublinie.

 

24 maja 2023 r. | środa

19.00

Wirydarz Centrum Kultury w Lublinie (ul. Peowiaków 12)

 

LOVE IN EXILE / premiera polska

Arooj AFTAB – śpiew Urdu

Vijay IYER – fortepian, elektronika

Shahzad ISMAILY – bas, syntezator Moog

 

Bilety: 90 PLN, 70 PLN (ulgowy)

 

To jedyny płatny koncert podczas tegorocznych, jubileuszowych KODÓW.

Sprzedaż w kasie Centrum Kultury oraz na www.bilety24.pl

 

Love In Exile (Miłość na wygnaniu)

Nowy Album Arooj Aftab i towarzyszących jej muzyków kolejny raz potwierdza, że muzyka ma wielką moc przenikania czasu. Love In Exile zaprasza słuchaczy, by poddali się nieśpiesznie płynącej muzyce. Oszczędne środki wyrazu: fortepian i elektronika (Vijay Iyer), bas i syntezator Moog (Shahzad Ismaily) oraz znakomity wokal wykonany w języku Urdu przez Arooj Aftab budują subtelną i zarazem przenikliwą dramaturgię. Wibrujące melodie fortepianu

i poruszający głos, organiczne brzmienie gitary basowej oraz hipnotyczne dźwięki elektroniki – razem tworzą kompozycje o oszałamiającej powadze i pięknie. Love In Exile został nagrany na żywo w nowojorskim studiu, poddany minimalnej edycji, za każdym, kolejnym odsłuchem ujawnia swoiste aspekty wykreowanego świata dźwięków, wzbudzając nowe emocje. Album początkowo wymyka się jednoznacznym kategoriom. Jest zaskakująco obecny i emocjonalnie szczery. Słuchacza bardziej pochłania sytuacja dźwiękowa niż konkretne melodie. To muzyka, która kreuje płaszczyznę spotkania i bycia wobec świata. Wszystkie odcienie intymności i ufności, które mieszczą się w słowie „miłość”, łączą się tutaj z poczuciem wyobcowania i zarazem oswojeniem z banicją. Wygnańcy pozostają nieskażeni.

Dzieło tria jest pełne wdzięku: gracja i emocje towarzyszą każdemu działaniu. Jest tu jednocześnie głębszy, duchowy sens: piękno, które jest hojne, wolne i spontaniczne, połączone z siłami wyższymi, które tłumaczy i dopełnia. Działając w czasie rzeczywistym, bez wcześniejszych przygotowań, muzycy tworzą wspólnotę chwili, zarówno dla siebie, jak

i publiczności. Wspominając swój pierwszy występ, Aftab mówi: „Vijay i Shahzad byli tak wewnętrznie skupieni, że nie było jasne, czy oni robią to, co ja, czy ja robię to, co oni. Byliśmy jak zsynchronizowana ławica ryb.” Światło słoneczne przesączało się przez głęboką wodę, płynne ruchy rozpuszczały indywidualne granice i wzmacniały wspólną energię. Ismaily nazywa to „odprężeniem w kierunku tego, co jest”. Love In Exile to moc muzyki, która nas porusza i zaprasza do miłości.

 

Arooj AFTAB – Vijay IYER – Shahzad ISMAILY

Po premierze debiutanckiego albumu w 2018 roku, w Nowym Jorku, Shahzad Ismaily poprosił Arooj Aftab i Vijay Iyer, aby pochylili się nad tym, co właśnie się wydarzyło. „Poczuliśmy to od pierwszej chwili” – wspomina Iyer. „Byliśmy jak zaklęci i niemal w milczeniu powiedzieliśmy: Nie wiem, co się właśnie stało. Ale powinniśmy zrobić to ponownie”. Nie mieli przygotowanego wcześniej materiału; ale silne doznanie emocjonalne zaskoczyła nawet tak doświadczonych współpracowników. Wspólne skupienie na improwizacji pozwoliło im połączyć gitarę basową, fortepian i wokal w zapierający dech w piersiach zjednoczony dźwięk. To była muzyka chwili obecnej. Słowa nie mogły jej nazwać, ale publiczność poczuła ją i dołączyła do emocjonalnej podróży. Otwarcie się na spontaniczne współtworzenie stało się definiującym podejściem zespołu podczas pół tuzina koncertów, które zagrali przed nagraniem debiutanckiego albumu.

Wokalistka Arooj Aftab, pierwsza Pakistanka, która zdobyła nagrodę Grammy, zachwyca publiczność na całym świecie swoimi hipnotyzującymi występami na żywo; geniusz MacArthura i nominowany do nagrody Grammy Vijay Iyer jest jednym z najbardziej wpływowych współczesnych pianistów; wrażliwość i techniczna biegłość multiinstrumentalisty Shahzada Ismaily’ego uczyniły go legendą wśród muzyków takich jak Lou Reed, dla którego był muzykiem sesyjnym. To co wyróżnia wspólne występy tria, to wyjątkowa więź, która przezwycięża indywidualne ambicje i stwarza wyjątkowe, piękne brzmienie. Jednym  z istotnych elementów tej harmonii jest sposób, w jaki Aftab traktuje swój głos jako jeden z instrumentów z zespole. „Używam głównie słów, aby wydobyć dźwięk” – mówi. „Nie myślę o opowiadaniu historii.” Głos jako instrument wykorzystujący powietrze (aerofon) współgra z brzmieniem syntezatorów, które wzajemnie przenikają się jak światło słoneczne i cień.

W szerszym ujęciu, poprzez zaufanie do tworzenia w czasie rzeczywistym – i do siebie nawzajem – zespół mógł skutecznie połączyć spontaniczność z nagromadzoną mądrością całego życia w muzyce. Jak mówi Ismaily: „Czuję, jakbyśmy podpowiadali słuchaczom: Żyj tak jak teraz”.

Wystawa fotografii BÓL WOJNY. OBWÓD ŻYTOMIERSKI 2022

Ból wojny. Obwód Żytomierski 2022

Denis Motsny, Leonid Szewczuk

wystawa fotografii

 

24 lutego 2023 roku, g. 16.00

W pierwszą rocznicę napaści rosyjskiej na Ukrainę.

 

Galeria ROZDROŻA

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”

Lublin, ul. Peowiaków 12

(parter budynku Centrum Kultury)

 

Zapraszamy na wystawę fotografii dokumentującej zniszczenia wojenne w Obwodzie żytomierskim, w północnej Ukrainie, których dokonały wojska rosyjskie i sprzymierzone.

Obwód żytomierski, który leży przy granicy z Białorusią, był jednym z celów rosyjskich ataków bombowych i rakietowych w pierwszych tygodniach wojny. Żołnierzom ukraińskim udało się odzyskać teren już w marcu. W kolejnych miesiącach miały miejsce ponowne ataki, a w listopadzie 2022 roku Rosjanie w kierunku Żytomierza i Kijowa wypuścili ponad 100 rakiet. Był to dotychczas najbardziej zmasowany atak powietrzny, w wyniku którego ponad 80% mieszkańców regionu żytomierskiego pozbawionych zostało prądu.

Obwód żytomierski to największe skupisko mniejszości polskiej w Ukrainie.

 

Informacje o autorach:

Denis Motsny

Urodzony w Berdyczowie, fotoreporter i kamerzysta z akredytacją Sił Zbrojnych Ukrainy, wolontariusz, radny Rady Miejskiej Berdyczowa, osoba publiczna, członek grupy radnych „Równe szanse”.

Od pierwszych dni wojny był wolontariszem, działaczem, fotografem ważnych wydarzeń, które miały miejsce w Obwodzie żytomierskim i całej Ukrainie. Wielokrotnie wyjeżdżał na tereny wyzwolone i na front, do żołnierzy w ramach misji humanitarnych. Każda podróż to ludzkie historie, zniszczenia, walka o przetrwanie udokumentowane na fotografiach. Leonid SzewczukRzecznik prasowy prezydenta miasta Żytomierz, zawodowy fotograf, nauczyciel fotografii. Przed obiektywami jego aparatów przewinęło się wiele wydarzeń i momentów. Potrafi dostrzec „najlepsze momenty” i kolekcjonować emocje, a co najważniejsze – zatrzymuje wspomnienia. Leonid Szewczuk jest jednym z najbardziej doświadczonych i znanych fotografów w Żytomierzu. Przez długi czas podróżował po obwodzie żytomierskim i rejestrował następstwa wojny. Na swoich fotografiach trafnie oddaje i przekazuje ludzkie nastroje i przemiany zachodzące w społeczeństwie ukraińskim pod wpływem wojny z Rosją.  

Organizatorem wystawy jest Ośrodek Rozdroża, we współpracy z Urzędem Miasta Lublin.

 

[UA]

Біль війни. Житомирщина 202

руйнування на Житомирщині, спричинені війною з Росією

 

Інформація про авторів:

Моцний Денис, народився у Бердичеві,  фотокорреспондент та відеограф із акредитацією від Збройних сил України, волонтер, депутат Бердичівської міської ради, громадський діяч, член депутатської групи з гендерних питань «Рівні можливості».

Із перших днів війни – волонтер, активіст, фотофіксатор важливих подій, які відбувалися на Житомирщині та по всій Україні. Неодноразово виїжджав у складі гуманітарних місій на деокуповані території та передову до військових. Кожна поїздка – це задокументовані в фотографіях людські історії, руйнування, боротьба за виживання.

 

Шевчук Леонід, прес-секретар міського голови Житомира, професійний фотограф, викладач фотомистецтва. Крізь об’єктиви його фотоапаратів пройшло чимало подій та моментів, він вміє бачити «родзинку» кожного та колекціонувати емоції, а найголовніше – він зберігає спогади. Фотограф Леонід Шевчук – один з найдосвідченіших та найвідоміших у Житомирі.

Впродовж тривалого часу їздив по всьому Житомирському регіону та фіксував наслідки війни. У своїх фотороботах автор точно вловлює і передає людські настрої та трансформації, які відбуваються в українському суспільстві через війну із росією.

 

[PL]

Ból wojny. Obwód Żytomierski 2022

Ukraina każdego dnia ponosi szkody warte miliony dolarów. Każdego dnia traci swoich najlepszych obrońców. Każdego dnia walczy o wolność i powstrzymuje najazd rosyjskich najeźdźców, którzy zamierzają posuwać się dalej przez Europę.

Obwód Żytomierski jest jednym z regionów, który przetrwał okupację i doznał ogromnych strat infrastrukturalnych. To region przygraniczny, który utrzymuje obronę i skutecznie powstrzymuje ataki ze strony Białorusi.

Celem wystawy fotograficznej „Ból wojny: obwód Żytomierski 2022” jest wyobrażenie i przekazanie bólu straty, jakiego doświadczają mieszkańcy regionu. Ukraińcy to naród pracowity, pokojowy, dążący do rozwoju i samodoskonalenia. Miliony z nas są dziś zmuszone opuścić swoje domy, aby uciec, aby być w miejsce bezpiecznym. Dziesiątki tysięcy straciło krewnych i bliskich, tysiące z nas straciło już swoje domy, które zostały zniszczone przez okupantów.

Opowiedzieć prawdę o wojnie, pokazać imponujące detale — to misja fotografów Denisa Motsnyego i Leonida Szewczuka. Zdjęcia przedstawiają nie tylko zbombardowane domy, mosty, drogi, kościoły, ale także ludzi, którzy żyją w takich warunkach, tracą, cierpią, ale nadal ogrzewają ukraińską ziemię swoją jasną aurą dobra.

Staramy się, aby świat poznał i zrozumiał straszliwą istotę tej wojny. Zdajemy sobie sprawę, ile wysiłku będzie wymagało odbudowanie naszego regionu i całej Ukrainy po zwycięstwie. Rozpoczęliśmy już prace nad usuwaniem tragicznych skutków wojny. Jesteśmy przekonani, że światowa społeczność będzie nas wspierać i pomoże nam stworzyć bezpieczną i wygodną przestrzeń dla Ukraińców i świata.

 

[UA]

Біль війни. Житомирщина 2022

Україна щодня зазнає руйнувань на мільйони доларів. Щодня втрачає своїх найкращих захисників. Щодня бореться за свободу і зупиняє навалу російських окупантів, які мають намір рухатися далі по Європі.

Житомирщина – одна з областей, яка пережила окупацію і зазнала інфраструктурних руйнувань. Це прикордонна область, яка тримає оборону і стримує загрозу з боку Білорусі.

Уявити і передати біль втрати, якого зазнали мешканці області, – це мета фотовиставки «Біль війни: Житомирщина-2022». Українці – працьовита мирна нація, яка прагне розвитку та самовдосконалення. Мільйони з нас сьогодні змушені покинути рідні домівки, щоб врятуватися, щоб бути в безпеці. Десятки тисяч втратили рідних і близьких. Тисячі з нас уже втратили своє житло, яке було знищене окупантами.

Розповісти правду про війну, показати вражаючі деталі – це місія фотохудожників Дениса Моцного та Леоніда Шевчука. На світлинах не лише розбомблені будинки, мости, дороги, церкви, а й люди, які живуть в таких умовах, втрачають, страждають, але продовжують зігрівати українську землю своєю світлою аурою добра.

Ми прагнемо, щоб світ знав і розумів страшну суть цієї війни. Ми усвідомлюємо, скільки зусиль треба буде докласти для відновлення нашого регіону та всієї України після перемоги. Ми вже почали працювати для ліквідації страшних наслідків війни. Ми впевнені, що світова спільнота підтримає нас і допоможе нам створити безпечний комфортний простір для українців i світу.

Krzysztof Werema – oprowadzanie autorskie i finisaż wystawy

Zapraszamy na finisaż wystawy Krzysztofa Weremy PO OBU STRONACH BIAŁEGO NILU. Plemiona Sudanu Południowego.

Dla tych Państwa, którzy nie mieli okazji zobaczyć fotografii to ostatnia szansa, aby doświadczyć piękna afrykańskiego kontynentu, a przy tym posłuchać ciekawych opowieści fotografa. PO OBU STRONACH BIAŁEGO NILU to nie tylko estetyczne obrazy i egzotyczne dla nas kadry, ale przede wszystkim ciekawe, choć często gorzkie historie z życia tradycyjnych plemion afrykańskich. Zachęcamy do spotkania z autorem i kulturą ludów Sudanu Południowego.

Miejsce: Sala ROZDROŻY / Galeria ROZDROŻY (budynek Centrum Kultury w Lublinie, ul. Peowiaków 12).
Godz. 19.00.
Wstęp wolny.

Warsztaty śpiewu tradycyjnego 24-26 stycznia 2023 r.

PL

Serdecznie zapraszamy do udziału w kolejnej edycji warsztatów śpiewu tradycyjnego z Iryną Klymenko. W programie zajęć są ukraińskie kolędy, szczodrywki i pieśni tradycyjne związane z okresem Świąt Bożego Narodzenia i powitania Nowego Roku.

Trzydniowe warsztaty odbędą się w dn. 24-26 stycznia 2023 r. w Sali ROZDROŻY (1 piętro, budynek Centrum Kultury w Lublinie, ul. Peowiaków 12) w godz. 17.00-20.00.

Zapisy na: https://app.evenea.pl/event/warsztaty-spiewu-tradycyjnego-z-iryna-klymenko-24-26-stycznia/

Iryna Klymenko – wybitna śpiewaczka w stylu tradycyjnym, etnomuzykolożka, doktor hab. historii sztuki (2021), pieśniarka, profesor Katedry Historii Muzyki Ukraińskiej i Folkloru Muzycznego Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy im. Piotra Czajkowskiego, kierownik Pracowni Etnomuzykologii (od 2002). Przeprowadziła ponad 90 wypraw do ukraińskich wsi, zbadała ponad 400 miejscowości. Jest autorką dwóch monografii naukowych, w tym publikacji pt. „Rytualne melodie Ukraińców w kontekście słowiańsko-bałtyckim: typologia i geografia” (2020) oraz ponad 75 artykułów naukowych. Przez wiele lat śpiewała jako główna solistka w znanym zespole Drewo z Kijowa, a następnie w zespołach Hurtoprawcy, Babsky Kozaczok. Prowadziła również mistrzowskie kursy śpiewu ukraińskiego w Polsce i Ukrainie.

 

UA

Запрошуємо взяти участь у наступній сесії традиційного співочого майстер-класу з Іриною Клименко. У програмі майстер-класу – українські колядки, щедрівки та старовинні канти, що виконувалися на Різдво та новорічні свята.

Триденні заняття відбудуться 24-26 січня 2023 року в залі ROZDROŻY (1-й поверх, будівля Культурного центру в Любліні, вул. Пеовяков, 12) з 17.00 до 20.00.

Реєстрація за адресою: https://app.evenea.pl/event/warsztaty-spiewu-tradycyjnego-z-iryna-klymenko-24-26-stycznia/

Ірина Клименко – етномузиколог, доктор мистецтвознавства (2021), знана етноспівачка, професорка Кафедри історії української музики та музичного фольклору Національної музичної академії України імені Петра Чайковського, керівниця Лабораторії етномузикології (від 2002). Провела понад 90 фольклорних експедицій українськими селами, відвідала понад 400 поселень. Авторка двох наукових монографій (зокрема, «Обрядові мелодії українців у слов’яно-балтському контексті: типологія і географія» (2020) та понад 75 наукових статей. Близько 20 років була солісткою фольклорної групи «Древо» з Києва, пізніше організувала групи Гуртоправці, Бабський Козачок. Проводить майстеркласи українського традиційного співу в Україні та Польщі.

Kolejna edycja warsztatów śpiewu tradycyjnego z Iryną Klymenko

Przed nami kolejna edycja warsztatów śpiewu tradycyjnego z Iryną Klymenko. Zapraszamy wszystkich, którzy chcą spędzić ten poświąteczny czas z tradycyjnymi ukraińskimi kolędami i pieśniami związanymi z obchodami Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Trzydniowe zajęcia odbędą się w dn. 28-30 grudnia 2022 r. w Sali ROZDROŻY (1 piętro, budynek Centrum Kultury w Lublinie, ul. Peowiaków 12) w godz. 17.00-20.00.

Zapisy na: https://app.evenea.pl/event/warsztaty-spiewu-tradycyjnego-z-iryna-klymenko-druga-edycja/

Warsztaty odbywają się w ramach Programu pomocowego dla artystów ukraińskich „wspieraMY Ukrainę” prowadzonego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Iryna Klymenko – wybitna śpiewaczka w stylu tradycyjnym, etnomuzykolożka, doktor hab. historii sztuki (2021), pieśniarka, profesor Katedry Historii Muzyki Ukraińskiej i Folkloru Muzycznego Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy im. Piotra Czajkowskiego, kierownik Pracowni Etnomuzykologii (od 2002). Przeprowadziła ponad 90 wypraw do ukraińskich wsi, zbadała ponad 400 miejscowości. Jest autorką dwóch monografii naukowych, w tym publikacji pt. „Rytualne melodie Ukraińców w kontekście słowiańsko-bałtyckim: typologia i geografia” (2020) oraz ponad 75 artykułów naukowych. Przez wiele lat śpiewała jako główna solistka w znanym zespole Drewo z Kijowa, a następnie w zespołach Hurtoprawcy, Babsky Kozaczok. Prowadziła również mistrzowskie kursy śpiewu ukraińskiego w Polsce i Ukrainie.

 

Tak przebiegały minione warsztaty, które odbyły się 14-16 grudnia br.

Warsztaty śpiewu tradycyjnego z Iryną Klymenko

PL

Serdecznie zapraszamy na 3-dniowe warsztaty śpiewu tradycyjnego z Iryną Klymenko. W programie zajęć są kolędy, szczodrywki i pieśni związane z okresem Świąt Bożego Narodzenia.

Warsztaty odbędą się w dn. 14-16 grudnia 2022 r. w godz. 17.00-20.00 w Sali Prób nr 1 w budynku Centrum Kultury w Lublinie (ul. Peowiaków 12).

Zapisy na: https://app.evenea.pl/event/warsztaty-spiewu-tradycyjnego-z-iryna-klymenko/

Zajęcia odbywają się w ramach programu pomocowego dla artystów ukraińskich „wspieraMY Ukrainę” prowadzonego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Iryna Klymenko – wybitna śpiewaczka w stylu tradycyjnym, etnomuzykolożka, doktor hab. historii sztuki (2021), pieśniarka, profesor Katedry Historii Muzyki Ukraińskiej i Folkloru Muzycznego Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy im. Piotra Czajkowskiego, kierownik Pracowni Etnomuzykologii (od 2002). Przeprowadziła ponad 90 wypraw do ukraińskich wsi, zbadała ponad 400 miejscowości. Jest autorką dwóch monografii naukowych, w tym publikacji pt. „Rytualne melodie Ukraińców w kontekście słowiańsko-bałtyckim: typologia i geografia” (2020) oraz ponad 75 artykułów naukowych. Przez wiele lat śpiewała jako główna solistka w znanym zespole Drewo z Kijowa, a następnie w zespołach Hurtoprawcy, Babsky Kozaczok. Prowadziła również mistrzowskie kursy śpiewu ukraińskiego w Polsce i Ukrainie.

UA

Сердечно запрошуємо на триденний майстерклас традиційного співу з Іриною Клименко. У програмі занять – пісні, дотичні сезону Різдва та Нового року: колядки і щедрівки.

Майстерклас відбудеться 14-16 грудня 2022 року, години занять 17.00-20.00. Місце занять: Зала Репетицій Salа Prób № 1 у приміщені Центру культури в Любліні (вул. Пеовяков/ Peowiaków, 12).

зарахування: https://app.evenea.pl/event/warsztaty-spiewu-tradycyjnego-z-iryna-klymenko/

Майстерклас відбудеться в рамках Програми допомоги українським митцям «wspieraMY Ukrainę”, організованої Національним інститутом музики й танця.

Ірина Клименко – етномузиколог, доктор мистецтвознавства (2021), знана етноспівачка, професорка Кафедри історії української музики та музичного фольклору Національної музичної академії України імені Петра Чайковського, керівниця Лабораторії етномузикології (від 2002). Провела понад 90 фольклорних експедицій українськими селами, відвідала понад 400 поселень. Авторка двох наукових монографій (зокрема, «Обрядові мелодії українців у слов’яно-балтському контексті: типологія і географія» (2020) та понад 75 наукових статей. Близько 20 років була солісткою фольклорної групи «Древо» з Києва, пізніше організувала групи Гуртоправці, Бабський Козачок. Проводить майстеркласи українського традиційного співу в Україні та Польщі.

Wystawa fotografii PO OBU STRONACH BIAŁEGO NILU

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA

oraz Krzysztof WEREMA

zapraszają na wystawę fotografii

PO OBU STRONACH BIAŁEGO NILU

Plemiona Sudanu Południowego

Otwarcie: 1 grudnia 2022 roku / CZWARTEK / g. 19.00

Galeria ROZDROŻA

Galeria [parter] / Sala Rozdroża [1 piętro]

 

Wystawa czynna do 27 stycznia 2023 roku.

Wystawa czynna od poniedziałku do piątku od 10.00 do 18.00.

 

Wstęp wolny.

 

Prezentowana wystawa zdjęć Krzysztofa Weremy z ostatniej wyprawy do Sudanu Południowego w styczniu 2022 roku to kolejny etap długoterminowego projektu „Ginące Plemiona”. Autor prezentuje w nim społeczności lokalne z wybranych zakątków Afryki, które prowadzą życie w tradycyjny sposób. W dobie globalizacji, zanik lub marginalizacja kultur tradycyjnych i zachodzące zmiany są zjawiskiem powszechnym, w zasadzie niemożliwym do zatrzymania. Możliwe jest za to zatrzymanie odchodzącego świata na kadrach zdjęć. Tytuł wystawy „Po obu strona Białego Nilu” nawiązuje do rzeki dzielącej Sudan na dwie części, zamieszkiwane przez zupełnie inne ludy, z zupełnie inną mentalnością i czasem z podobnymi skaryfikacjami, które dumnie zdobią ich skórę.

Krzysztof Werema sportretował mieszkańców różnych regionów, by pokazać jak inne (odmienne od naszego) jest ich istnienie: to „żyjące endemity”. Goszcząc w wioskach plemion Mundari, Toposa, Larim, Jiye i Lotuko, wykonując setki portretów i zdjęć, zaprosił ich także do swojego świata współczesnej fotografii.

Krzysztof Werema – archeolog z wykształcenia, z zawodu fotograf. Swoją podróż fotograficzną rozpoczął w 2008 roku, zdobywając od tamtej pory wiele nagród w kraju i za granicą; wyróżniony między innymi: International Photographer of the Year 2017, Px3 Paris 2015, 2017, International Color Awards 2022. Uwielbia pracować używając technik oświetlenia studyjnego. Przed jego obiektywem stawało wiele znanych osób ze świata filmu i muzyki. Krzysztof Werema prezentował swoje fotografie w Polsce, Australii, Irlandii, Wielkiej Brytanii i na Węgrzech. Sfera zainteresowań, z których czerpie inspirację, obejmuje sztukę surrealistyczną, symbolikę, ludzkie ciało oraz studium afrykańskiego pochodzenia etnicznego. Artysta od wielu lat realizuje długoterminowy projekt „Ginące Plemiona”, którego etapy zamykają kolejne wystawy fotografii.  W swoich obrazach pokazuje codzienność mieszkańców Afryki, w ich naturalnym środowisku oraz realizuje cykl portretów pozowanych. Poprzez swoją fotografię utrwala pamięć o ludności żyjącej w tradycyjny sposób, zachowującej zwyczaje i rytm życia swoich przodków. Opowiada również o trudnej rzeczywistości w surowych warunkach klimatycznych i ciągłym niebezpieczeństwie plemiennych walk i zbrojnych konfliktów. Wystawom towarzyszą ciekawe opowieści i relacje z podróży.

Zapraszamy na Festiwal OPEN CITY

XIV Festiwal Sztuki w Przestrzeni Publicznej Otwarte Miasto / OPEN CITY

Lublin, 1-31 października 2022 roku

 

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA zaprasza na czternastą edycję Festiwalu Sztuki w Przestrzeni Publicznej Otwarte Miasto / OPEN CITY, która rozpocznie się w Lublinie 1 października i potrwa do 31 października.

Kuratorem tegorocznego Festiwalu jest Robert KUŚMIROWSKI, a idea tej edycji została ujęta w hasło UFORMOWANIE. W tekście kuratora możemy m.in. przeczytać:

„Sztuka w przestrzeni publicznej daje miejsce pomysłowości. Uwalnia wrażliwość. Pozwala na nowo doświadczyć miasta, inaczej o nim opowiedzieć. Kurator proponuje wyprawę do fundamentów miasta – do intymnego doświadczenia z jednej strony, z drugiej – obnaża jego fundamenty. Artyści proponują autorskie topografie prywatnych doznań, a zarazem kierują uwagę na materialny rdzeń architektury – cegły, beton, spoiny, detale. Przymierzają intymność do budowlanego konkretu, symbolikę odnajdują na placu budowy. Architektoniczny konkret zderza się z architekturą marzeń sennych i onirycznych fantazji”.

W Festiwalu weźmie udział 21 artystów, a zobaczymy łącznie 25 prac w przestrzeni centrum Lublina i Starego Miasta. Trasa zwiedzania rozpoczyna się pod budynkiem Centrum Kultury
i wiedzie głównym traktem Krakowskiego Przedmieścia na Stare Miasto, gdzie znajduje się większość prac. Finał zwiedzania to monumentalna praca na schodach prowadzących z Placu Zamkowego do Muzeum Narodowego w Lublinie, w obrębie którego również zostanie zaprezentowana jedna realizacja.

Od tygodnia trwają już montaże pierwszych prac, które będzie można zobaczyć i usłyszeć
o ich idei od samych artystów i kuratora podczas otwarcia festiwalu 1 października, w sobotę, od godziny 16.00. Przez miesiąc trwania ekspozycji będą organizowane spacery kuratorskie
i oprowadzanie dla grup po wystawie.

Zachęcamy do zapoznania się z sylwetkami artystów i ideą Festiwalu na stronie www.opencity.pl. Po więcej informacji zapraszamy również do kontaktu – Barbara Wybacz:
e-mail: b.wybacz@rozdroza.com, tel. 533 334 141

OnArt Film Festiwal w Galerii Rozdroży

Po raz jedenasty warszawska Fundacja Rozwoju Kinematografii organizuje Festiwal Kina i Sztuki OnArt promujący polskie i światowe kino artystyczne. Fundacja zrealizowała już ponad tysiąc wydarzeń filmowych dla około 100 tysięcy widzów! Festiwal OnArt odbywa się jednocześnie w wielu miastach Polski, w przepięknych lokalizacjach, m.in. na terenie: Muzeum Narodowego, Łazienek Królewskich, Łódzkim Domu Kultury, Zamku Królewskiego.

Zapraszamy do obejrzenia, wybranych z bogatej oferty Festiwalu, krótkich form filmowych w Galerii „Rozdroża” (budynek Centrum Kultury, ul. Peowiaków 12, na parterze).

Będą mieli Państwo niepowtarzalną okazję zobaczyć twórczość reżyserów z wielu zakątków świata, tworzących dokumenty, filmy będące czystą kreacją wyobraźni, poruszające, dające do myślenia – budujące to co najcenniejsze w Sztuce – napięcie intelektualne będące niejednokrotnie ścieżką do mentalnego katharsis.

Ponad pięćdziesiąt filmów krótkometrażowych, trwających od dwóch do dwudziestu siedmiu minut, można będzie oglądać codziennie, równolegle z  wystawą plakatów do wydarzeń zorganizowanych na przestrzeni 14 lat funkcjonowania Ośrodka Rozdroża.

Serdecznie zapraszamy na wizualną ucztę od 4 sierpnia do 4 września 2022 r.

 

LISTA FILMÓW PREZENTOWANYCH W GALERII ROZDROŻA W RAMACH ON ART FILM FESTIWAL

Jestem ładna. 2 min., Polska, 2020 r., reż. Klaudia Prabucka, animacja.

Rodzinne relacje są pełne nieprawdziwych uśmiechów i słodkiej iluzji szczęścia. Czy wszyscy utopią się w cukrze?

 

Bye Bye, Grand Tour. 27 min., Austria,2022 r., reż. Heimo Aga, film dokumentalny.

Relacja z trzech wydarzeń artystycznych, które jeszcze przed pandemią, w 2017 roku zbiegły się w czasie: Biennale Sztuki w Wenecji, Documenta w Kassel i Skulptur Projekte w Münster. Przekaz artystów okazał się proroczy, a nasz świat zmienił się w krótkim czasie – już chyba bezpowrotnie.

 

Prayer. 2 min., Chorwacja, 2021 r., reż. Goran Šporčić, video art.

Modlitwa skierowana do nieba napotyka na samoloty.

 

VISIONS for orchestra, electronics, and bunny theater. 24 min., Niemcy, 2021 r., reż. Adi Gelbart, video art.

Królestwo muzyki elektronicznej i świata zamieszkanego przez króliki.

 

There is Exactly Enough Time. 2 min., Austria, 2021 r., reż. Oskar Salomonowitz, animacja.

Dziecięca historyjka narysowana przez chłopca, który odszedł w tragicznych okolicznościach, a dokończona przez jego ojca.

 

What Is Man and What Is Guitar? Keith Rowe. 23 min., USA, 2021 r., reż. Bob Burnett i Alan F. Jones, film dokumentalny.

Keith Rowe to artysta, którego interesują relacje między dźwiękiem, a obiektami fizycznymi.

 

The Lives of Youngsters Living in China 2020-2021. 2 min., Chiny, 2021 r., reż. Yixin Shen, impresja.

Urywki z życia chińskiej młodzieży podczas pandemii COVID-19.

 

SILVER VEILED. 23 min., Niemcy, 2021 r., reż. Ginevra Panzetti , Enrico Ticconi, video art.

Symboliczna moc flagi daje poczucie przynależności do grupy i separacji od innych.

 

Hunting Day. 3 min., Portugalia, 2021 r., reż. Alberto Seixas, film eksperymentalny.

Myśliwy znajduje w czasie polowania nietypowy gatunek.

 

The Swan at the Mouth of the River. 21 min., Izrael, 2021 r., reż. DaphnaMero, film dokumentalny.

Izraelski tancerz, Bernd Burgmaier, kończy karierę. Ostatni raz zakłada baletki, aby wcielić się w swoją ulubioną rolę.

 

Abiogenesis. 3 min., Australia, 2020 r., reż. David Vincent Smith, impresja.

Tancerze wchodzą w interakcję z architekturą.

 

A well spoiled one. 19 min., Niemcy, 2021 r., reż. Moira Zoitl, video art.

Język jako system symboli: mówionych, gestykulowanych i pisanych.

 

Contrapunctus I. 4 min., Niemcy, 2021 r., reż. Qunyuan Wang, video art.

Dlaczego ludzie są tak bardzo skłonni do przemocy.

 

Axiomata. 19 min., Kanada, 2022 r., reż. Beatriz Mediavilla, video art.

Uniwersalne prawo dynamiki Newtona jako szansa na zbudowanie jedności między ludźmi.

 

Incomplete. 4 min., USA, 2021 r., reż. Dalena Tran, video art.

Świat podlega ciągłym zmianom.

 

Jan Polkowski – Moje miejsce na Ziemi. Kraków. 19 min., Polska, 2022 r., reż. Iwona Meus, impresja.

Poezja Jana Polkowskiego zestawiona z urzekającymi kadrami Krakowa.

 

Moving Monuments. 4 min., Niemcy, 2021 r., reż. Dominik Bais. video art.

Mobilność antycznych rzeźb otwiera przez nimi nowe perspektywy.

 

Sum of Our Parts. 17 min., Singapur, 2021 r., reż. Olivia Tan, film dokumentalny.

Sztuka performatywna ukazana przez czterech singapurskich artystów.

 

At the Wall of the Sea. 4 min., Belgia, 2020 r., reż. Shawn Fitzgerald Ahern, impresja.

Smutek jest ograniczeniem pochodzącym z naszej własnej przyszłości.

 

Collection. 16 min., Anglia, 2021 r., reż. Thomas Goddard, video art.

Kolekcja muzealna jest pretekstem do zdekonstruowania naszego rozumienia i oczekiwań wobec sztuki.

 

Gliff. 4min., USA, 2021 r., reż. Rebecca Salzer, film eksperymentalny.

Video Art, który odzwierciedla sposób, w jaki przecinają się nasze indywidualne fazy zmian, smutku i miłości. Gliff to splot czasu i miejsca, dźwięku i ciał.

SURRENDER. 15 min., Bułgaria, 2021 r., reż. Kosta Karakayshyan, film dokumentalny.

Czterech tancerzy mierzy się z ideą męskości, mocno zakorzenioną w bułgarskim społeczeństwie.

 

Loneliness. 4 min., Japonia, 2022 r., reż. Kazuya Ashizawa, film eksperymentalny.

Wzruszająca historia japońskich lalek i lalkarzy.

 

Divine decadence, darling. 14 min., Dania, 2020 r., reż. Kristina Steinbock, film eksperymentalny.

Kabaretowo-erotyczna inscenizacja przedstawiona przez wykonawców z niepełnosprawnościami.

 

Shepard’s Wetland. 4 min., USA, 2022 r., reż. William Harper, video art.

Pejzaże generowane przez sztuczną inteligencję, którym towarzyszy dźwiękowa iluzja tonu opadającego w nieskończoność.

 

Intrigue & Strikes. 12 min., Niemcy, 2020 r., reż. Martin Oliveros Heinze, Eneko Sanz Guinea, film eksperymentalny.

Dwie pary aktorów teatralnych zaczynają walkę o angaż do tych samych ról w spektaklu.

 

In Love, In Time. 5 min., USA, 2021 r., reż. Philip Thompson, video art.

Czy młodzi ludzie są bardziej zakochani w idei związku, czy w swoim realnym partnerze.

 

Transparent, I am. 12 min., Japonia, 2020 r., reż. Yuri Muraoka, film eksperymentalny.

Refleksje nad tym, kim tak naprawdę jesteśmy; czy jesteśmy przezroczyści?

 

Cold Single. 5 min., Taiwan, 2020 r., reż. Mel Hsieh, ITEM IDEM, film eksperymentalny.

Studium współczesnej chińskiej kultury i sztuki performance.

 

A Title Appears on Black Background. 11 min., Kanada, 2022 r., reż. Simla Civelek, film eksperymentalny.

Odpowiedzi na niektóre z pytań są już osadzone w samym akcie ich zadawania.

 

Roger’s Eye. 5 min., Portugalia, 2021 r., reż. Daniele Grosso, video art.

Bohaterem animacji jest francuski pisarz Roger Caillois, którego pasją stał się świat minerałów.

 

An Evening with Laila. 10 min., Kuwejt, 2021 r., reż. Haya Alghanim, film dokumentalny.

Krótka biografia piosenkarki Laili Abdulaziz, która była nie tylko gwiazdą sceny, ale miała też wizję przyszłości, na którą nikt nie był gotowy.

 

Degree zero. 5 min., Francja, 2022 r., reż. Daniel Ablin, video art.

Refleksje nad czasem, kwestiami życia i śmierci, zapomnienia i wspomnień.

 

TA MARA. 10 min., Polska, 2020 r., reż. Iwona Pasińska, impresja.

Tancerka rozdarta między wewnętrznym demonem, a nieustannym oczekiwaniem.

 

May We Know Our Own Strenght. 6 min., USA, 2021 r., reż. Jih-E Peng, video art.

Artystka Amanda Phingbodhipakkiyi odtwarza proces traumy, przeszkody w uzdrowieniu oraz siłę, którą można znaleźć w dzieleniu się przeżyciami.

 

Once I passed. 10 min., Niemcy, 2022 r., Martin Gerigk, animacja.

Poeta Walt Whitman napisał kiedyś wiersz miłosny, który w oryginale dedykowany był mężczyźnie. Nawet sam autor bał się społecznych konsekwencji i zakłamał

swoje dzieło.

 

Caught in a loop. 6 min., Cypr, 2021 r., reż. Elisavet Panagiotou, video art.

Wędrujące umysły istnieją w rzeczywistości ograniczonej czasoprzestrzenią.

 

Torn away. 9 min., Francja, 2020 r., reż. Olicier Charpin, film dokumentalny.

Proces ratowania i przeniesienia w bezpieczne miejsce fresku namalowanego przez więźniów w opuszczonym zakładzie karnym Sainte-Anne w Awinionie.

 

Couscous. 6 min., USA, 2020 r., reż. Marina Sagona, video art.

Kulturowa spuścizna Trypolisu, Libii i Rzymu.

 

The loneliness of the double bass player when he writes a poem. 9 min., Francja, 2021 r., reż. Fabrice Castanier, impresja.

Pisarz, a jednocześnie muzyk jazzowy Noël Balen pokazuje nam, jak różne dziedziny sztuki wpływają na siebie.

 

Shattered Ripples. 6 min., Chiny, 2022 r., reż. Siye Tao, film eksperymentalny.

Nowe kontra stare: szybko postępująca urbanizacja kontra wspomnienia i obrazy starego domu.

 

Happily Ever After. 9 min., Anglia, 2022 r., reż. Philip Mulloy, animacja.

Spotkanie mężczyzny z kobietą komplikuje się z powodu wielu rozpraszających bodźców.

 

Memory Place. 7 min., Turcja,2020 r., reż. Zeynep Abes, animacja.

Wizualizacja badająca alienację w mieście. Stambuł staje się bardziej ideą niż miejscem.

 

Ruined World: An AI Elegy. 9 min., Hong Kong, 2022 r., reż. Zoran Poposki, animacja.

Ludzkość została wymazana z powierzchni Ziemi. Film stworzony przy pomocy sztucznej inteligencji z automatycznie wygenerowanym dźwiękiem.

 

Becoming Creature. 8 min., Anglia, 2022 r., reż. Zoë Marden, video art.

Skąd pochodzi nasza tożsamość i jaką rolę odgrywa tu natura.

 

Reflections. 7 min., Anglia, 2022 r., reż. Susanne Aichele, film eksperymentalny.

Celebracja życia, pełna zabawy, podziwu i zadawania pytań. Przez jaki pryzmat patrzymy na świat?

 

Znovu Navštívit (Re-visit). 9 min., Wielka Brytania, 2021 r., reż. Charlie Tweed, video art.

Obraz, który zaginął wśród tysięcy innych w chmurze internetowej.

 

Birdsong. 8 min., Singapur, 2021 r., reż. Claudine Liang, impresja.

Jak pokonać artystyczny impas, który dławi się w codzienności przetrwania.

 

Medea. 7 min., Niemcy, 2021 r., reż. Veronika Dräxler, film eksperymentalny.

Poprzez specyficzne rytuały kobieta leczy się z ciężkiego urazu psychicznego.

 

THEY PROMISED US A FUTURE. 9 min., Meksyk, 2021 r., reż. Laura R. Tolentino, film eksperymentalny.

Futurystyczna wizja świata. Miłość między mężczyzną a robotyczną kobietą.

Wystawa prac dotykowych DOTKNIJ SZTUKI

Stowarzyszenie OTWIERACZ zajmuje się pracą na rzecz dostępności kultury dla osób z niepełnosprawnościami. To również dla nas, instytucji kultury, bardzo ważne działania na rzecz publiczności i odbiorców. Dlatego chętnie przyjęliśmy zaproszenie do współpracy przy arcyciekawym projekcie DOTKNIJ SZTUKI. Jest to wystawa, wykonanych przez dzieci i młodzież z Polski i Ukrainy, tyflografik fasad wybranych lubelskich kamienic lub ich detali.
Tyflografiki to rodzaj pomocy dotykowych. Dzięki nim osoby niewidome i słabowidzące mogą zapoznać się np. z wizualnymi dziełami sztuki.
Zapraszamy w gościnne progi Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”, do galerii ROZDROŻA na parterze budynku Centrum Kultury w Lublinie.
Wernisaż w piątek, 29 lipca o godzinie 17.00.
Wystawa będzie dostępna w sierpniu od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00-17.00.

26. Wielkanocny Festiwal im. L. van Beethovena – recital Juana Péreza Floristána

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA zaprasza na Recital fortepianowy Juana Péreza Floristána – zwycięzcy Artur Rubinstein Competition Tel Aviv 2021 .

Recital odbędzie się 11 kwietnia 2022 roku o godzinie 18:00 w Sali Wielkiej Trybunału Koronnego w Lublinie (ul. Rynek 1).

Wydarzenie zostało objęte Honorowym Patronatem Ambasadora Hiszpanii, Ambasady Izraela w Polsce oraz Prezydenta Miasta Lublin.

Wstęp wolny. Ilość miejsc ograniczona – zapraszamy po odbiór bezpłatnych wejściówek do siedziby Ośrodka ROZDROŻA przy ul. Peowiaków 12 w Lublinie.

PROGRAM

Fryderyk Chopin:

24 Preludia

Franz Liszt:

Années de Pèlerinage „Italie”

  • Lo sposalizio
  • Il pensieroso

Richard Wagner/Franz Liszt:

Isoldes Liebestod

Franz Schubert:

Wanderer Fantasie

Juan Pérez Floristán – fortepian

Sławomir Holland – oprawa słowna

Fragment spektaklu wg Abrahama Suckewera „Do Polski”

Poemat „Do Polski” Abrahama Suckewera jest wyznaniem miłości do ojczyzny, której pełne oblicze stanowi różnorodność. Tęsknota, która każe się autorowi mierzyć z wiejącą grozą prawdą o swym kraju, płynie z miłości. Bo tylko z miłości można wypowiedzieć najtrudniejsze prawdy. Jak te o wojnie, która dała moc ludzkiej podłości, dzielącej świat na tych, którzy mają i nie mają prawa istnieć. Podłość ta ma twarze konkretnych ludzi, gnieździ się w konkretnych sytuacjach. Grozę budzi fakt, że zachowała swoją moc również po wojnie i jest niczym monstrum strzegące wejścia komuś do własnego domu.

O ARTYSTACH

Juan Pérez Floristán – zdobywca I nagrody oraz nagrody publiczności na Międzynarodowym Mistrzowskim Konkursie Pianistycznym im. Artura Rubinsteina w Tel Awiwie w 2021 roku, I nagrody oraz nagrody publiczności na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Palomy O’Shea w Santander w 2015 roku, I nagrody na Konkursie Steinwaya w Berlinie w 2015 roku oraz Medalu Miasta Sewilli. Mimo swojego wieku – ma zaledwie 29 lat – Juan Pérez Floristán stał się wzorem dla młodych pokoleń muzyków hiszpańskich i europejskich.

Debiutował w najważniejszych salach koncertowych świata, takich jak Carnegie Hall, Royal Albert Hall (z orkiestrą BBC Philharmonic na Festiwalu Proms), Wigmore Hall, Herkulessaal w Monachium, Tonhalle w Zurychu, Narodowa Sala Koncertowa im. Béli Bartóka w Budapeszcie czy Teatro La Fenice w Wenecji. Jego nagrania obejmują płytę CD z Orkiestrą Koncertową BBC z Londynu, solową płytę CD dla Naxos (z utworami Liszta, Schumanna i Beethovena) oraz dwie płyty CD z utworami kameralnymi Schuberta, Szostakowicza i Brahmsa.

Od 2020 roku uczy gry na fortepianie w Fundacji Barenboima w Sewilli, zaś od 2021 roku prowadzi praktyczne zajęcia z rytmiki w szkole aktorskiej La Colmena w Sewilli. Od roku 2021 jest oficjalnym artystą firmy Yamaha.

Sławomir Holland – aktor, absolwent PWST we Wrocławiu. Współpracował z wieloma stołecznymi scenami, od 2007 roku był członkiem zespołu i do dziś współpracuje z Teatrem Ateneum. Ma w swoim dorobku wiele głównych i znaczących ról teatralnych oraz udział w ponad stu filmach i serialach. Przedstawienie „Josela Rakowera rozmowa z Bogiem” z jego udziałem otrzymało w 2012 r. Nagrodę Publiczności na III Łódzkim Festiwalu Monodramu „Mono w Manu”. Od 2012 roku koncertuje w Polsce i za granicą, wykonując partię Narratora w słynnych „Siedmiu Bramach Jerozolimy” oraz „Pasji wg św. Łukasza” Krzysztofa Pendereckiego.

O FESTIWALU

Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena powstało 24 września 2003 roku w Krakowie. Założycielem instytucji jest prezes Elżbieta Penderecka. Podstawową działalnością Stowarzyszenia jest organizacja Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena oraz promocja muzyki klasycznej.

Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena organizowany jest od 1997 r., roku upamiętniającego 170. rocznicę śmierci twórcy opery Fidelio i IX Symfonii. Od 2004 roku odbywa się w Warszawie (pierwsze 7 edycji w Krakowie). Festiwal na stałe wpisał się w krajobraz kulturowy, nie tylko Polski, ale i Europy, czyniąc okres oczekiwania na Święta Wielkanocne pełniejszym doświadczeniem. Od października 2001 roku Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena został członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Festiwali w Gent (Belgia).

Festiwal Wielkanocny jest, nie tylko od 24 lat ważnym wydarzeniem artystycznym, uznawanym za jedno z najważniejszych w Europie, ale także – dzięki wypracowanym przez lata narzędziom promocji – międzynarodową platformą networkingową, będącą miejscem spotkań wybitnych muzyków ze wszystkich kontynentów, jak również przedsięwzięciem pomagającym kreować wizerunek Polski i polskich miast (Festiwal odbywa się w Warszawie i wielu miastach Polski – Krakowie, Katowicach, Wrocławiu, Lublinie, Zabrzu, Radomiu, Gdańsku, Szczecinie, i od 2019 Jeleniej Górze, Sopocie, Kazimierzu Dolnym);

Program każdej edycji Festiwalu jest inny, pokazuje ciekawe i różnorodne osiągnięcia muzyki światowej i europejskiej, a także polskiej. Program  Festiwalu ma na celu prezentacje utworów Beethovena z wielu perspektyw i w różnych kontekstach co pomaga zrozumieć, skąd Beethoven czerpał inspirację, jak jego muzyka wpłynęła na innych kompozytorów, a także jakie jest miejsce spuścizny Beethovena we współczesnej kulturze. Od pierwszej edycji Wielkanocny Festiwal słynie z organizacji wystaw manuskryptów muzycznych, które są jednym ze skarbów światowego dziedzictwa kulturowego. Podczas wystaw, odbywających się co roku w Bibliotece Jagiellońskiej, prezentowane są bezcenne autografy Bacha, Haydna, Mozarta, Beethovena, Chopina Schumanna i Brahmsa, a także najcenniejsze zabytki polskiej muzyki. Całość dopełniają międzynarodowe sympozja muzykologiczne współorganizowane z Akademią Muzyczną w Krakowie, którego tematyka nierozłącznie wiąże się w myślą przewodnia danej edycji Festiwalu i oscyluje w sposób szeroki wokół twórczości i dziedzictwa muzyki Patrona wydarzenia. Owocami sympozjów są publikacje naukowe zawierające teksty w języku polskim i obcym.

Wszystkie wydarzenia festiwalowe są zorganizowane wokół głównego tematu, myśli przewodniej danej edycji, który w roku 2022 brzmi „Beethoven – ojciec wielkiego symfonizmu”.

Elżbieta Penderecka, Dyrektor Generalny Festiwalu, konsekwentnie realizuje zamierzenia mające na celu, by starannie dobrany program koncertów był interpretowany przez najlepszych artystów z całego świata.

Znakiem rozpoznawalnym Festiwalu są publikacje, takie jak książki programowe czy foldery wydarzeń towarzyszących, które mają nie tylko wysoki walor merytoryczny, ale i artystyczny po przez dobór wysokiej klasy papierów, technik poligraficznych czy artystów grafików, którzy czuwają nad stroną wizualną materiałów. Wizytówką Festiwalu są także plakaty zaprojektowane przez tak wybitnych artystów jak Ryszard Horowitz, Rafał Olbiński, Stasys Eidrigevičius, Wojciech Siudmak, Grzegorz Stec, Witold Siemaszkiewicz, Andrzej Pągowski, Marianna Sztyma, Wilhelm Sasnal i Monika Zawadzki.

Niemal dwa festiwalowe tygodnie to święto muzyki, na którym oprócz koncertów symfonicznych i kameralnych, oratoriów i oper odbywa się wiele wydarzeń towarzyszących. Wraz z Międzynarodowym Sympozjum Muzykologicznym w Warszawie, Wystawą Manuskryptów, Stowarzyszenie organizuje także Kursy Mistrzowskie dla młodych muzyków, będące niepowtarzalna okazją do obcowania młodych muzyków z wybitnymi osobowościami artystycznymi. Festiwal ma swoje stałe miejsce w kalendarzu i odbywa się w Warszawie zawsze na dwa tygodnie przed Świętami Wielkanocnymi. Ponadto dzięki starania Organizatorów i realizacji misji mającej na celu promocję muzyki na terenie całego kraju, festiwal rozszerzył swoja formułę i organizuje koncerty towarzyszące wydarzeniu m.in. w Krakowie, Katowicach, Lublinie, Zabrzu, Radomiu, Gdańsku, Sopocie, Wrocławiu.

ORGANIZATOR: Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA

PARTNER: Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena

Koncert TRADYCYJNYCH PIEŚNI UKRAINY

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA zaprasza na koncert TRADYCYJNYCH PIEŚNI UKRAINY w wykonaniu zespołu Dziczka oraz duetu Maniucha i Ksawery.

Wydarzenie odbędzie się 1 kwietnia 2022 roku (w piątek) o godzinie 19:00 w Bazylice OO. Dominikanów (ul. Złota 9).

Wstęp wolny

Dochód ze sprzedaży płyt i katalogów podczas koncertu, zostanie przeznaczony na rzecz wsparcia rezydencji ukraińskich artystów w Ośrodku ROZDROŻA.

PROGRAM

Na program koncertu „Pieśni Wielkopostne” zespołu Dziczka składają się pieśni o religijnym charakterze (tzw. psalmy), zaczerpnięte z nagrań́ autentycznych wykonawców z obszaru Połtawy, Zachodniego Polesia, a także Północnego Podlasia (częściowo w granicach współczesnej Polski), ponadto utwory znalezione w źródłach drukowanych, a także nabożne kantyki św. Dymitra z Rostowa – największego klasyka ukraińskiej literatury religijnej z przełomu XVII i XVIII wieku, urodzonego na Kijowszczyźnie. W tradycji ludowej tzw. psalmy wykonywano zarówno w cerkwi, jak i poza świątynią̨, na dworze lub w domu. Tematykę̨ większości stanowią̨ motywy biblijne lub apokryfy powstałe w tradycji ustnej i przekazywane z pokolenia na pokolenie wśród ludu. Muzyka psalmów, a także sposób ich wykonywania są̨ zróżnicowane – czasami przypomina cerkiewną, czasami jest bardziej w stylu pieśni obrzędowych lub lirycznych.

MANIUCHA I KSAWERY to duet, który w autorski sposób łączy jazzową improwizację z ginącymi pieśniami ukraińskiego Polesia. W swoich kompozycjach przywołują pieśni wiosenne, żniwne, weselne, miłosne, dziadowskie, kolędy i kołysanki, łącząc je w opowieści odwzorowujące cykle przyrody i ludzkiego życia. Wspólnie snują opowieści przekraczając granice czasu i gatunków muzycznych, czerpiąc z wieloletnich podróży Maniuchy do śpiewaczek z ukraińskich wsi i wspólnej muzycznej wyobraźni. Niejednokrotnie sięgają także do archiwalnych nagrań z polskich wsi tego terenu.

O ARTYSTACH

Tetiana Sopiłka – ukraińska wokalistka, etnomuzykolog, pedagog. Absolwentka i wieloletni pracownik naukowy Akademii Muzycznej im. Piotra Czajkowskiego w Kijowie. Wykładowca Międzynarodowej Szkoły Muzyki Tradycyjnej, współpracownik Fundacji „Muzyka Kresów” w Lublinie. Jest członkinią powstałego w 1979 roku legendarnego ukraińskiego zespołu Drewo, skupiającego wykonawców i badaczy muzyki tradycyjnej, a także założycielką i liderką warszawskiego zespołu Dziczka. Od 1991 roku jeździ po wsiach Ukrainy zbierając oryginalne, archaiczne pieśni, obrzędy i rytuały. Od kilku lat prowadzi badania muzyki tradycyjnej Podlasia, w szczególności prawosławnych pieśni religijnych kanonicznych i paraliturgicznych. Jest autorką wielu artykułów naukowych oraz płyt z muzyką tradycyjną z nagraniami autentycznych wykonawców. Od ponad 20 lat prowadzi warsztaty śpiewu ukraińskiego w Polsce, Niemczech, Francji, Litwie i innych krajach. Jako wokalistka bierze udział w międzynarodowych projektach muzyki tradycyjnej oraz w koncertach muzyki współczesnej. Występowała m.in. z grupą Voo Voo w projektach „Voo Voo i UkraInni” oraz „Harmonia”. Współpracuje również przy projektach teatralnych, radiowych i filmowych, tworząc oprawę muzyczną, a także jako konsultant wokalny w technice śpiewu białego.

Dziczka – zespół powstał w 2006 roku w Warszawie w grupie przyjaciół, miłośników muzyki tradycyjnej. Repertuar grupy stanowią tradycyjne wiejskie pieśni – obrzędowe, liryczne, religijne – z różnych regionów Ukrainy oraz Podlasia. W swoich interpretacjach śpiewaczki starają się zachować oryginalne dialekty oraz charakter i sposób wykonania. Dziczka regularnie daje koncerty w Polsce i za granicą, bierze udział w festiwalach i projektach teatralnych. Zespół wziął udział w filmie Wojtka Smarzowskiego „Wołyń”, wnosząc do niego ukraińską muzykę wokalną. Na dorobek zespołu składają się trzy płyty: Tradycyjne pieśni z Ukrainy (2009), Kolędy z Podlasia (2012), Pąć (2021).

Dziczka to drzewo z charakterem, niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju, mocne i wytrzymałe, potrafiące przetrwać w każdych warunkach – a jednocześnie chętnie dzielące się swą siłą zawartą w najlepszych na świecie owocach. Tak samo jest z muzyką wykonywaną przez zespół Dziczka – każda pieśń uwodzi oryginalnym brzmieniem indywidualnych głosów zlewających się w harmonijną całość. W naturalnych, charakterystycznych tembrach słychać pierwotność Polesia i tęsknotę Połtawszczyzny. Tak jak owoce dzikich drzew, te pieśni nasiąknięte są wszystkim, z czego wyrosły: otaczającym krajobrazem, losami śpiewających je ludzi, słońcem, wiatrem.

Maniucha Bikont – urodzona 1 986 roku muzyczka, antropolożka, doktorantka wydziału Artes Liberales (UW), uczestniczka badań terenowych w Polsce, w Ukrainie, Białorusi i w Rosji. Członkini zespołów muzycznych i teatralnych zajmujących się muzyką tradycyjną, rytuałami, improwizacją i niekonwencjonalnymi technikami wokalnymi.

Związana z Fundacją Muzyka Kresów (od 1999 r.), Stowarzyszeniem „Dom Tańca” (od 2006 r.), OPT „Gardzienice” (2005-2010), Chórem Kobiet (2010-2013). Od 2008 roku uczestniczka i współtwórczyni projektów Jagny Knittel realizowanych na ukraińskim i białoruskim Polesiu. Stypendystka Funduszu Wyszehradzkiego na katedrze etnomuzykologii w Akademii Muzycznej w Kijowie u Jewgena Jefremowa (2010/2011).

Wokalistka zespołów: Dziczka, Z lasu, Niewte, Gęba. W kapeli Tęgie Chłopy śpiewa i gra na tubie. Współpracuje z Prusinowski Kompania i innymi wykonującymi muzykę tradycyjną in crudo. Współpracuje z muzykami jazzowymi i awangardowymi, jak: Ksawery Wójciński, Assaf Talmudi, Shay Tsabari, Rafael Rogiński, Ilia Saytanov.

Prowadzi muzyczne warsztaty i potańcówki w Polsce, Litwie, Ukrainie i Rosji. Współpracuje przy muzyce do filmów i spektakli. Kuratorka koncertów na Festiwalu Wszystkie Mazurki Świata. Związana z Kieleckim Taborem Domu Tańca.

Brała udział w nagraniach płyt: Pieśni z Ukrainy i Kolędy z Podlasia zespołu Dziczka, Where my complete beloved is zespołu Hera, Adieu Adama Struga, Ławeczka zespołu Warszawa Wschodnia, Dansing kapeli Tęgie Chłopy.

Ksawery Wójciński – kontrabasista i kompozytor, ur. w 1983 r. Wszechstronny muzyk o wielkiej wrażliwości na brzmienie. Nie boi się eksperymentów. Jego zainteresowania sięgają od muzyki dawnej aż po najbardziej wyrafinowaną improwizowaną muzykę współczesną. Współpracował z takimi muzykami jak: Charles Gayle, Uri Caine, Mikołaj Trzaska, Michael Zerang, Hamid Drake, Maniucha Bikont, Satoko Fuji, Nicolle Mitchell, Tim Sparks, Klaus Kugel, Ken Vandermark, Mats Gustafsson, Gaba Kulka, Robert Rasz, Wacław Zimpel, Paweł Postaremczak, Raphael Roginski, Robert Kusiołek, Krzysztof Dys, Szymon i Maurycy Wójcińscy.

Współtworzy takie formacje jak: Wójciński/Szmańda Quartet, Charles Gayle Trio. Koncertuje w kraju i za granicą. Jest znany również ze swych wokalnych eksperymentów.

Maniucha Bikont i Ksawery Wójciński występowali m.in. w Pardon To Tu, otrzymali pierwsze miejsce na Turnieju Muzyków Prawdziwych, organizowanym przez Filharmonię Szczecińską w kategorii Soliści Wokaliści (2015) oraz Nagrodę Specjalną im. Czesława Niemena na Festiwalu Polskiego Radia Nowa Tradycja (2016). Nagroda ta umożliwiła im nagranie płyty „Oj Borom Borom”.

Chętnie koncertują w różnych przestrzeniach – zarówno kameralnych (bielańskie podwórko, folwark w Badowie), jak i klubach muzycznych czy salach koncertowych, jak Studio Lutosławskiego czy Filharmonia w Szczecinie. Podczas koncertów muzycy przywołują zasłyszane na wsi bajki i historie. Za tło wizualne koncertów odpowiadają członkowie Kolektywu Malarze.

ORGANIZATOR: Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA

PARTNER: Klasztor OO. Dominikanów w Lublinie

 

Центр міжкультурних творчих ініціатив Роздоріжжя запрошує на:

УКРАЇНСЬКІ ТРАДИЦІЙНІ ПІСНІ

Команда Дзічка | Дует Манюха та Ксавери

1 квітня 2022 року | 19:00 | Базиліка О. Домініканів, вул. Золота 9

Вхід вільний

Під час концерту буде проведено збір коштів на підтримку резиденції українських артистів в Oсередку Роздоріжжя.

«Dziczka» (укр. Дичка)– програма концерту «Великопосні пісні» гурту «Dziczka» складається з пісень релігійного характеру (так званих псалмів), взятих із записів автентичних виконавців з Полтавщини, Західного Полісся та Північного Підляшшя (частково з теренів сучасної Польщі), а також творів, знайдених в друкованих джерелах, та набожних співів св. Дмитра Туптала – найбільшого класика української релігійної літератури зламу 17-18 століть. У народній традиції так звані псалми виконувалися як у церкві, так і поза нею – на вулиці чи вдома. В основі більшості з них лежать біблійні сюжети та апокрифи, що збереглися в усній традиції й передавалися від покоління до покоління. Музика псалмів і спосіб їх виконання різноманітні, часом нагадує церковний спів, а часом – обрядові чи ліричні пісні.

«MANIUCHA I KSAWERY» – дует, який в оригінальний спосіб поєднує джазову імпровізацію зі зникаючими піснями українського Полісся. У своїх композиціях вони використовують весняні, жнивні, весільні, любовні та кобзарські пісні, колядки та колискові, об’єднуючи їх у сюжети, що відображають кругообіг природи та життя людини. Вони розповідають історії, перетинаючи межі часу та музичних жанрів, використовуючи матеріал з багаторічних мандрівок Манюхи до співачок з українських сіл та спільної музичної уяви. Також вони часто звертаються до архівних записів з польських сіл цього ж регіону.

Folwarczne piętno. Niewolniczy rodowód kultury polskiej

Pierwszy temat podjęty w ramach Akademii na Rozdrożach dotyczy długotrwałych kulturowych skutków pańszczyzny, pytania na ile niewolnicze dziedzictwo do dzisiaj odciska się w naszym życiu codziennym, relacjach międzyludzkich, strukturze społecznej i tożsamości.

Mamy nadzieję, że prezentowane wykłady staną się ważnym głosem w dyskusji o tożsamości współczesnych Polaków, skłonią do namysłu, staną się pretekstem do ważnych rozmów.

Przejdź do wykładów

Zmiana terminu Recitalu Jakuba Kuszlika “Brahms – Chopin”

Szanowni Państwo,

z przyczyn od nas niezależnych, jesteśmy zmuszeni do przesunięcia terminu Recitalu Jakuba Kuszlika: “Brahms – Chopin” z 12 grudnia 2021 na 14 stycznia 2022 r.

Wydarzenie odbędzie się w Sali Widowiskowej (parter budynku CK w Lublinie, Peowiaków 12) o godz. 18:00. Sprzedaż biletów będzie prowadzona tak jak dotychczas, czyli za pośrednictwem Kasy Biletowej Centrum Kultury w Lublinie oraz serwisu Bilety24.pl.

Osoby, które nabyły bilet w serwisie Bilety24.pl, otrzymają zwrot automatycznie w ciągu 14 dni; zwroty za bilety zakupione w kasie będą realizowane w kasie Centrum Kultury w Lublinie.

Za wszelkie niedogodności gorąco przepraszamy. 

Jednocześnie niezmiennie zapraszamy do śledzenia działań Ośrodka.

 

Z wyrazami szacunku

Zespół Ośrodka Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych “Rozdroża”

 

 

JAKUB KUSZLIK: BRAHMS – CHOPIN / Recital fortepianowy laureata XVIII Konkursu Chopinowskiego

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA zaprasza na

Recital fortepianowy laureata XVIII Konkursu Chopinowskiego

JAKUB KUSZLIK: BRAHMS – CHOPIN

Recital odbędzie się dnia 14 stycznia 2022 roku o godzinie 18:00 w Sali Widowiskowej Centrum Kultury w Lublinie (ul. Peowiaków 12)

Program

JOHANNES BRAHMS (1833-1897):

7 Fantazji op. 116

1. Capriccio d-moll
2. Intermezzo a-moll
3. Capriccio g-moll
4. Intermezzo E-dur
5. Intermezzo e-moll
6. Intermezzo E-dur
7. Capriccio d-moll

4 Klavierstücke (4 utwory fortepianowe) op. 119

1. Intermezzo h-moll
2. Intermezzo e-moll
3. Intermezzo C-dur
4. Rapsodia Es-dur

Przerwa

FRYDERYK CHOPIN (1810-1849):

Fantazja f-moll op. 49

4 Mazurki op. 301
1. Mazurek c-moll
2. Mazurek h-moll
3. Mazurek Des-dur
4. Mazurek cis-moll

Sonata h-moll op. 58

 

JAKUB KUSZLIK jest wybitnie utalentowanym absolwentem klasy fortepianu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń w bydgoskiej Akademii Muzycznej. Laureat IV nagrody i nagrody Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków na XVIII Konkursie Chopinowskim. Jest także laureatem II nagrody X Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ignacego J. Paderewskiego w Bydgoszczy (2016), półfinalistą Konkursu Beethovena w Bonn (2017), zdobywcą wielu laurów w konkursach pianistycznych m. in.: Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Koninie (III miejsce, 2010), Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Zgorzelcu (II miejsce, 2011), Turnieju Pianistycznego im. H. Czerny- Stefańskiej w Żaganiu (I miejsce, 2012), Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego EPTA  w Krakowie (II miejsce, 2012) i Międzynarodowego Konkursu im. M. Moszkowskiego w Kielcach   (I miejsce, 2013),  II nagrody na X Konkursie „Artur Rubinstein in memoriam” w Bydgoszczy (2014), Grand Prix i I nagrody na XIII Konkursie im. Ludwika Stefańskiego i Haliny Czerny-Stefańskiej w Płocku (2014), nagrody IPiUM „SILESIA” Estrady Młodych 49. Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (2015). Jakub Kuszlik jest również stypendystą Fundacji Czarneckich i Prezydenta Miasta Bydgoszczy.

Koncertował w Polsce i za granicą, między innymi w USA, Japonii, Wietnamie, Niemczech, Włoszech, Grecji, Norwegii i Islandii.

W listopadzie 2018 pianista wystąpił z ogromnym sukcesem  w Lincoln Center w Nowym Jorku. W marcu 2019 roku Jakub Kuszlik zdobył II nagrodę w Hilton Head International Piano Competition w Nowym Jorku, a w czerwcu 2019 III nagrodę w Top of the World International Piano Competition w Tromsø w Norwegii.

W recenzji Anny S. Dębowskiej po III etapie Konkursu Chopinowskiego czytamy: Jakub Kuszlik zagrał trzy walce z op. 34 tak, jakby urodził się do tańca, ale kto dziś tańczy walca? A jednak – Kuszlik sprawił, że walce z op. 34 wirowały i płynęły z salonową elegancją. W Walcu a-moll odezwał się prawdziwie chopinowski żal, za to Walca F-dur rozpoczął brawurowo i zrobił z tego utworu istną perełkę. Pięknie zagrał również Balladę F-dur.

Łucja Siedlik w Kurierze Chopinowskim napisała: Balladę F-dur op. 38 prowadził Jakub Kuszlik szerokim, gładkim łukiem. U niego dało się słyszeć wspólne źródło ścierających się w tym utworze sił. Płynnie przechodził od fragmentów nostalgii do przebiegów dramatycznych, a delikatna nitka pulsu i linii melodycznej nie rwała się ani na moment. Oczarowały mnie jego Walce op. 34 – As-dur był subtelny, przyjemnie rozkołysany, a-moll prawdziwie melancholijny, grany jakby zza szyby, F-dur delikatny, spowity chmurą alikwotów. Niespodziewanie zajmujące okazało się słuchanie akompaniamentu, prowadzonego nieoczywiście, swobodnego artykulacyjnie.

 

Bilety dostępne w kasie Centrum Kultury oraz na www.bilety24.pl

 

ORGANIZATOR: Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA

PARTNER: Centrum Kultury w Lublinie

STOP!Galeria 2021 / początek

STOP!Galeria2021

STOP!Galeria, to szeroka prezentacja sztuki współczesnej w żywej tkance miasta.

Ulice, place stają się przestrzenią galeryjną. Mieszkaniec Lublina, przechodzień, turysta staje się w naturalny sposób odbiorcą sztuki najnowszej.

Wychodzimy,od trwale zakorzenionej w naszym mieście tradycji obecności sztuki w przestrzeni miejskiej. Tradycji mającej swoje źródła w Teorii Formy Otwartej oraz koncepcji Linearnego Systemu Ciągłego Oskara Hansena (zrealizowanych wraz z żoną Zofią Hansen w pomniejszonej skali jako Osiedle Słowackiego w Lublinie, w roku1961), teorii tworzonych na przełomie lat 50-tych i 60-tych przez ultra awangardową na owe czasy, lubelską Grupę Zamek. Bezpośrednią ich kontynuacją jest organizowany przez Ośrodek „Rozdroża”, od roku 2008 Festiwal Sztuki w Przestrzeni Publicznej Open City/Otwarte Miasto. Obiekty oraz instalacje artystyczne prezentowane podczas kolejnych edycji Festiwalu, będą stałymi elementami w przestrzeni miejskiej Lublina – miasto stanie się otwartą dla wszystkich przestrzenią galeryjną.Mieszkaniec, przechodzień, turysta – widzem, naturalnym odbiorcą sztuki.

Naszym celem jest nam zainteresowanie sztuką najnowszą, oswojenie jej na wielu poziomach percepcji.

Lublin to miasto uniwersyteckie,STOP!Galeria ma więc tutaj dodatkowy, stricte dydaktyczny walor i wymiar. Ponieważ każda z edycji Festiwalu dotykała ważkich problemów natury egzystencjalnej, politycznej i społecznej  – Galeria będzie więc swoistym zapisem naszych czasów.

Nieodłącznym elementem STOP!Galerii będą wykłady naukowe oraz prelekcje dla uczniów szkół średnich oraz studentów, podczas których zaprezentowane będą m. in. sylwetki artystów i idee stojące za stworzonymi przez nich obiektami. Podsumowaniem działań będzie film dokumentujący realizacje artystyczne  i ich lokalizacje w mieście.

Osoby zainteresowane udziałem w spacerze z przewodnikiem, prosimy o mailowe bądź telefoniczne zgłoszenia: rozdroza@rozdroza.com, +48 81 466 61 68

RADICAL SONGBOOK 2.0

W ubiegłym roku wspólnie z Fundacją Automatophone zrealizowaliśmy projekt Radical Songbook, który swoją tematyką i wyjątkowością zachwycił wiele osób ze środowiska folk i awangardy.

Duży przekrój materiału źródłowego w postaci oryginalnych nagrań wiejskich mistrzów uzupełniony został nowymi wykonaniami ich następców oraz swobodnymi interpretacjami danych utworów według wiodących instrumentalistów sceny jazzowej, elektronicznej i niezależnej.

Z dumą przedstawiamy kontynuację tego projektu i zapraszamy do zapoznania się z zawartością RADICAL SONGBOOK 2.0

Wydawcy
Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych “Rozdroża”
Fundacja Automatophone

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego

ZYGMUNT KRAUZE – Improwizacje o Chopinie. Jubileusz 60-lecia pracy artystycznej

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA zaprasza na

RECITAL ZYGMUNTA KRAUZE
Improwizacje o Chopinie

Recital odbędzie się dnia 19 września 2021 roku o godzinie 16:00 w Teatrze Starym w Lublinie (ul. Jezuicka 18)

Recital jest częścią obchodów 60-o lecia pracy artystycznej Zygmunta Krauze

Chopin z improwizacjami

Improwizacje na tematy muzyki klasycznej od dawna zostala zapomniana. Pianiści szukają raczej perfekcji wykonania, zwiększają prędkość, poszerzają dynamikę. Ale stale trzymają się oryginału.

Grając setki, może tysiące godzin muzykę Fryderyka Chopina, powtarzając fragmenty, które wymagały szczególnej pracy, zacząłem w sposób naturalny odchodzić od tekstu i dodawać swoje frazy, nowe harmonie, i rytmy. Tak zacząłem improwizację. Intencją moją jest próba usłyszenia muzyki Chopina poszerzonej o dzisiejsze doświadczenia. Stawiam pytanie: jak Chopin komponował by, gdyby żyl nie 39 lat, ale na przykład 60. Jak daleko poszedł by w swoich odkryciach. ? Moje improwizacje na temat utworów Chopina są w pełni spontaniczne, za każdym razem idą w innym kierunku, ale zawsze trzymają się istoty muzyki tego genialnego twórcy.

Program recitalu uzupełniony jest moimi utworami, powstałymi na przestrzeni od 1958 do 1993 roku.

Zygmunt Krauze

Program:

Improwizacje o Chopinie
Fryderyk Chopin – Mazurka in A minor Op. 67 No. 4 with improvisation
Zygmunt Krauze – 6 Folk Melodies (1958)
Fryderyk Chopin – Polonaise in E-flat minor Op. 26 No. 2 with improvisation
Zygmunt Krauze – Nightmare Tango (1987)
Fryderyk Chopin – Nocturne in E sharp major Op. 55 No. 2 with improvisation
Zygmunt Krauze – Refrain (1993)
Fryderyk Chopin – Ballade in F major Op. 38 with improvisation
Zygmunt Krauze – Stone Music (1972)

Czas trwania recitalu: 60 min bez przerwy

Zygmunt Krauze – kompozytor, pianista, pedagog

Zygmunt Krauze to jeden z najważniejszych artystów swojego pokolenia, uznany kompozytor, ceniony pianista, pedagog, organizator życia muzycznego i juror wielu międzynarodowych konkursów. Jego dorobek twórczy i wysiłki w propagowaniu muzyki, zostały docenione szeregiem nagród i odznaczeń, na czele z francuską Legią Honorową (2007) i tytułem Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres (1984). Przez ponad dekadę żył w Paryżu, gdzie zarówno tworzył swoje kompozycje jak i aktywnie wpływał na formowanie się paryskiej sceny muzycznej, pełniąc m. in. funkcję doradcy artystycznego Institut de Recherche de Coordination Acoustique Musique (IRCAM). W 1987 roku został wybrany na przewodniczącego Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM). Od 2011 roku Zygmunt Krauze jest honorowym członkiem Związku Kompozytorów Polskich, a w 2012 został utytułowany Koryfeuszem Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość Roku. W listopadzie 2014 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, doceniając wybitne zasługi Zygmunta Krauze dla polskiej kultury oraz osiągnięcia w pracy twórczej i działalności artystycznej, odznaczył kompozytora Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od wielu lat współpracuje z czołowymi uniwersytetami w Stanach Zjednoczonych (Yale, Colombia, Indiana i z University of South California), w Korei Południowej (Keimyung University w Daegu), w Chinach (Centralne Konserwatorium w Pekinie i w Chengdu) i z Academy for Performing Arts w Hong-Kongu.

KOMPOZYTOR

Dorobek kompozytorski Zygmunta Krauzego to m.in. siedem oper – „Gwiazda” (1981), „Balthazar” (2001), „Iwona, księżniczka Burgunda” (2004), „Polieukt” (2010), „Pułapka” (2011), „Olimpia z Gdańska” (2015) i „Yemaya – Królowa Mórz” (2019). Zostały one wyprodukowane w takich teatrach jak: National Theater w Mannheim, Theatre National de la Colline w Paryżu, Staatsoper w Hamburgu, Teatr Wielki w Warszawie, Opera Wrocławska, Warszawska Opera Kameralna, Théâtre du Capitole w Tuluzie, Opera Bałtycka w Gdańsku. W 2012 roku inscenizacja opery „Polieukt” otrzymała nagrodę Związku Krytyków Francuskich za najlepszy spektakl sezonu.

Szczególnie uprzywilejowanym instrumentem jest w muzyce Krauzego fortepian. Będąc koncertującym pianistą, Zygmunt Krauze jest również wykonawcą swoich utworów. Od wczesnych kompozycji, jak „Sześć melodii ludowych” (1958), przez utwory będące efektem eksperymentów z zapisem muzycznym („Pięć kompozycji unistycznych”, 1963; „Tryptyk”, 1964), potem eksperymenty z brzmieniem fortepianu („Stone Music”, 1972; „Arabesque”, 1983, „Adieu”, 2001), gry teatralne („Gloves Music”, 1972; „One Piano Eight Hands”, 1973), aż po trzy Koncerty fortepianowe (1976, 1996, 2019), w których wirtuozeria współgra z silnym ładunkiem emocjonalnym.

Wśród innych, ważnych dzieł instrumentalnych warto wymienić: „Tableau vivant” (1982) na orkiestrę kameralną, „Blanc-rouge / Paysage d’un pays” (1985) na orkiestry dęte, orkiestrę mandolinową, orkiestrę akordeonową i sześciu perkusistów;, „Quatuor Pour La Naissance” (1985), Kwintet fortepianowy (1993), „Canzonę” na zespół instrumentalny (2011) oraz „Memories of the East” (2012) na 80 chińskich instrumentów.

Wyjątkowym rozdziałem w dorobku kompozytora jest muzyka unistyczna. Teoretyczne podstawy unizmu wywodzą się z malarstwa Władysława Strzemińskiego. Przykłady jego zastosowania, znaleźć można w takich kompozycjach Zygmunta Krauzego jak: ”Polichromia” (1968), „Utwór na orkiestrę nr 1” (1969) czy Kwartety smyczkowe nr 2 (1970) i 3 (1982).

Zygmunt Krauze jest także pierwszym w Polsce twórcą kompozycji przestrzenno-muzycznych, które realizował wspólnie z architektami: Teresą Kelm – w Galerii Współczesnej w Warszawie (1968, 1970), z Wiesławem Nowakiem i Janem Muniakiem – w Metz (1987) oraz w Muzeum Sztuki Współczesnej w Łodzi (1988), a także w naturalnej scenerii zamku Eggenberg w Grazu (1974) i pałacu Rohan w Strasburgu. Istotne utwory tego nurtu to Kompozycja przestrzenno-muzyczna nr 1 (1968) i 2 (1970), „Fête galante et pastorale” (1974, 1984), „Rzeka podziemna” (1987) oraz „Aria” (2007).

Na uwagę zasługuję również muzyka teatralna Zygmunta Krauze, który regularnie współpracuje z argentyńskim reżyserem mieszkającym we Francji, Jorge Lavellim. Efektem tej współpracy jest muzyczna ilustracja do przedstawień w Comédie-Française i Theatre National de la Colline w Paryżu, m.in.: „Polieukt” P. Corneille’a (1987), „Operetka” W. Gombrowicza (1988), „Makbet” E. Ionesco (1992), „Merlin” T. Dorsta (2005), „Król Edyp” Sofoklesa (2008) i „Skąpiec” Moliere’a.

Ostatnią, choć nie mniej istotną grupą utworów są dzieła chóralne i pieśni. Najważniejsze z nich, to „Bal w operze” na chór kameralny i zespół 12 instrumentów do tekstu J. Tuwima (2006) oraz „Podróż Chopina” na chór kameralny a capella lub z zespołem instrumentów ludowych,
do tekstu listów Chopina (2010). Warto także wymienić 5 pieśni na baryton i fortepian do poezji T. Różewicza (2010) oraz „La Terre” (1995) na sopran i orkiestrę, do słów Yves’a Bonnefoy.

Zygmunt Krauze jest często zapraszany do współpracy przez zagraniczne instytucje kulturalne. Niemal każda jego kompozycja powstała na zlecenie m. in: Ministerstwa Kultury Polski i Francji, Radia Austriackiego, Westdeutscher Rundfunk w Kolonii, Südwestrundfunk Radio w Baden-Baden, Fundacji Gulbenkiana w Lizbonie, Suntory Limited w Tokio, National Theater w Mannheim, Radio France, ASKO/Schoenberg Ensemble, Hong-Kong Festival oraz Polskiego Radia. Utwory Zygmunta Krauzego wykonywane były na licznych festiwalach muzycznych w kraju i za granicą, jak również w renomowanych salach koncertowych: Wiener Konzerthaus, Concertgebouw w Amsterdamie, Bellas Artes w Mexico City, Palais de Festival w Cannes, Beethoveshalle w Bonn. Wiele kompozycji zostało zarejestrowanych i wydanych na płytach Polskich Nagrań, DUX, ORF, Nonesuch, Thesis, Musical Observations (CP2), Collins Classics, Warner Classics, Recommended Records i EMI.

Zygmunt Krauze jest również pomysłodawcą i organizatorem międzynarodowych kursów kompozytorskich w Domu Pracy Twórczej w Radziejowicach.

PEDAGOG

Studia kompozytorskie ukończone pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego i pianistyczne u Marii Wiłkomirskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, Zygmunt Krauze pogłębiał jako stypendysta rządu francuskiego w Paryżu u Nadii Boulanger. Od 1965 roku prowadzi seminaria i mistrzowskie kursy kompozytorskie, między innymi w Darmstadt, Bazylei, Paryżu, Tokio, Sztokholmie, Jerozolimie, Pekinie, Hong Kongu, na uniwersytetach w USA: Yale, Columbia, Indiana w Bloomington i Południowej Kalifornii w Santa Barbara. W latach 1973-1974 przebywał w Berlinie jako artysta rezydent za zaproszenie Deutcher Akademischer Austauschdienst (DAAD). W 1981 roku pełnił funkcję Visiting Professor na Uniwersytecie Yale w New Heaven, 1996 roku otrzymał zaś tytuł Eminent Corresponding Professor w Keimyung University w południowokoreańskim Daegu. Od 2002 roku jest profesorem kompozycji w Akademii Muzycznej w Łodzi, a w latach 2006 – 2010 wykładał na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Zygmunt Krauze został uhonorowany doktoratami honoris causa Narodowego Uniwersytetu Muzycznego w Bukareszcie oraz Akademii Muzycznej w Łodzi.

PIANISTA

W1966 roku Zygmunt Krauze otrzymał pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie dla wykonawców muzyki współczesnej Gaudeamus w Holandii. Od tej pory występuje na najważniejszych estradach świata. Współpracował z takimi dyrygentami jak Gary Bertini, Jan Krenz, Leif Segerstam, Kazimierz Kord, Kazuyoshi Akiyama, Ernest Bour, Hans Zender, Peter Eötvös, Antoni Wit czy Luca Pfaff. W 1967 roku założył zespół Warsztat Muzyczny, którym kierował przez 25 lat. Na zamówienie zespołu powstało ponad 100 utworów, napisanych przez wybitnych kompozytorów z całego świata, m.in. L. Andriessena, M. Feldmana, M. Nymana, P. Nørgårda, M. Kagela, H. M. Góreckiego, W. Kilara, K. Serockiego i W. Szalonka.

ORGANIZATOR ŻYCIA MUZYCZNEGO

Działalność organizatora życia muzycznego rozpoczęła się dla Zygmunta Krauzego w 1970 roku, gdy został członkiem Komisji Repertuarowej festiwalu Warszawska Jesień. Pełnił tę funkcję 11 lat. W 1980 roku zainicjował reaktywowanie Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej i przez dwie dekady był jego przewodniczącym. W 1982 na zaproszenie Pierre’a Bouleza został doradcą artystycznym Institut de Recherche de Coordination Acoustique Musique (IRCAM). W latach 1983-84 prowadził cotygodniowe audycje muzyczne w Radio France Musique. Polskie środowisko muzyczne uhonorowało kompozytora, przyznając mu nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1988), dwukrotnie nagrodę Ministerstwa Kultury (1989, 2005) i złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Był jednym z członków-założycieli oraz prezesem Towarzystwa im. W. Lutosławskiego. Od roku 2000 jest inicjatorem, założycielem oraz dyrektorem artystycznym Fundacji Ogrody Muzyczne, organizującej letni festiwal Ogrody Muzyczne na Zamku Królewskim w Warszawie. Regularnie zasiada w jury międzynarodowych konkursów kompozytorskich w wielu krajach świata.

Ważniejsze kompozycje:

  • III Koncert fortepianowy – Okruchy pamięci (2019)
  • Deklaracja (2018)
  • Preludia do „Bukolik” (2016)
  • Exodus (2016)
  • Poemat Appolinaire’a (2016)
  • Koncert na akordeon i orkiestrę (2016)
  • Olimpia z Gdańska – opera z librettem Krystyny i Blaise de Obaldia (2015)
  • 5 pieśni na baryton i zespół kameralny (2015)
  • Rzeka podziemna 2 na dźwięk elektroniczny i orkiestrę symfoniczną (2013)
  • Memories of the East na orkisetrę 85 chińskich instrumentów (2012)
  • Pułapka – opera na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza (2011)
  • Canzona na zespół instrumentalny (2011)
  • Listy na cztery fortepiany i orkiestrę (2010)
  • Polieukt – opera w dwóch aktach na podstawie dramatu Pierre’a Corneille’a (2010)
  • Hymn do tolerancji – na orkiestrę (2007)
  • Aria – instalacja na 21 źródeł dźwięku (63 głośniki) w sali wystawowej (2007)
  • Bal w operze na chór kameralny i zespół 12 instrumentów, do tekstu Juliana Tuwima (2006)
  • Gwiazda (wersja III) – opera w jednym akcie na sopran, komputer i dwóch operatorów kamer, według Helmuta Kajzara (2006)
  • Iwona księżniczka Burgunda – opera według Witolda Gombrowicza (2004)
  • Adieu – na rozstrojone pianino i orkiestrę symfoniczną (2001)
  • Baltazar – opera według Stanisława Wyspiańskiego (2001)
  • Serenada na orkiestrę (1998)
  • II Koncert fortepianowy (1996)
  • Refren na fortepian (1993)
  • Kwintet fortepianowy (1993)
  • Riviere suterraine – kompozycja przestrzenno-muzyczna (1987, Metz)
  • Koncert skrzypcowy (1980)
  • I Koncert fortepianowy (1976)
  • Fête galante et pastorale – kompozycja przestrzenno-muzyczna (1974, Graz)
  • Aus aller Welt stammende (1973)
  • Stone Music na fortepian (1972)
  • Gloves Music na fortepian (1972)
  • Utwór na orkiestrę nr 1 (1969)
  • Polichromia na cztery instrumenty (1968)
  • Kompozycja przestrzenno-muzyczna nr 1 (1968, Warszawa)

Więcej na: www.zygmuntkrauze.com

 

Fot. Adam Stępień / Agencja Gazeta

OPEN CITY: znamy termin XIII edycji

Nareszcie! Wszem i wobec ogłaszamy, że tegoroczna edycja Festiwalu Sztuki w Przestrzeni Publicznej OTWARTE MIASTO/OPEN CITY odbędzie się w Lublinie w dniach 17 września – 15 października 2021 r.

Ruszamy z nową dawką energii i będziemy Was na bieżąco informować o postępach prac. Zapraszamy do śledzenia naszego profilu:

na Facebook’u www.facebook.com/opencity.festival

oraz Instagram www.instagram.com/otwarte_miasto

Zapraszamy na otwarcie #pOrtal’u!

 

Porzućmy poczucie odosobnienia i bądźmy pionierami jedności!

 

Miasto Lublin we współpracy z Urzędem Miasta Wilna i litewską Fundacją Benediktas Gylys oraz Ośrodkiem Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” zapraszają na otwarcie międzynarodowego projektu pod nazwą PORTAL, które odbędzie się 26 maja 2021 r. o godz. 18.00 ( Plac Litewski, Lublin ).

Głównym elementem inicjatywy jest betonowy obiekt, przypominający wirtualne drzwi, który zamontowany będzie na Placu Litewskim i zostanie w przestrzeni miejskiej do sierpnia. Instalacja poprzez kamery i duży okrągły ekran przekazywać będzie za pośrednictwem łącza internetowego obraz między Lublinem i Wilnem.

PORTAL, jak wskazuje sama nazwa, będzie swoistym biletem do podróży w czasie, do miasta przyszłości. Dzięki wykorzystaniu nowych technologii stworzymy wizualny most, a także umożliwimy mieszkańcom doświadczenie wyjątkowego uczucia, zwanego overview effect. Doznania, którego do tej pory mogli zaznać tylko astronauci przy pierwszym spojrzeniu na Ziemię z kosmosu, powodującego radykalną zmianę w samoświadomości i wyzwalającego poczucie wspólnoty.

Projekt, który integruje i wzbudza świadomość jedności, pozwoli nam na wzajemną obserwację oraz nawiązanie kontaktu w czasie rzeczywistym. Spowoduje on zjednoczenie się miast, zachęci do poznania nowych ludzi i kultur, a także będzie miejscem na dialog, przez co staniemy się sobie bliżsi.

Głównym założeniem inicjatywy jest stworzenie platformy komunikacji dla przechodniów, ale również dla instytucji i organizacji. PORTAL daje możliwość pokazania w stolicy Litwy lubelskich projektów oraz interaktywnych działań po obydwu stronach. Zachęcamy do współpracy i podejmowania inicjatyw, a także zaangażowania się w realizację działań prowadzących do połączenia środowisk w Polsce i na Litwie.

Wszelkie informacje na temat inicjatywy oraz towarzyszących wydarzeń zamieszczone będą na profilach Ośrodka www.rozdroza.com, stronie projektu www.portalcities.org i Miasta Lublin www.lublin.eu.

Link do wydarzenia: PORTAL/inauguracja projektu

PORTAL – MOST DO ZJEDNOCZONEJ PLANETY

W ostatnich dniach lublinianie mogli zauważyć tajemniczą instalację, przypominającą wirtualne drzwi w kształcie koła. Betonowy obiekt, który obecnie powstaje na Placu Litewskim, to element międzynarodowej inicjatywy.

PORTAL, jak wskazuje sama nazwa, będzie wizualnym mostem łączącym miasta i kultury. Dwa ekrany umieszczone jednocześnie w Wilnie i Lublinie umożliwią mieszkańcom wzajemną obserwację i nawiązanie kontaktu w czasie rzeczywistym.

Celem projektu jest pobudzenie interakcji społecznych, a co najważniejsze, wywołanie poczucia wspólnoty i jedności poprzez multimedialne połączenie odległych od siebie miejsc.

Projekt powstał przy współpracy Fundacji Benediktas Gylys i Miasta Wilno z Miastem Lublin i Ośrodkiem Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”.

Dokładne informacje na temat PORTALU i oficjalnego otwarcia podamy wkrótce!

Zapraszamy do udziału w XIII edycji Festiwalu KODY!

W dniach 12-15 maja 2021 r. odbędzie się XIII Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY, którego organizatorem i producentem jest Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”.

Od początku KODY inspirowały się trwaniem i ewolucją zjawisk kulturowych, wędrówką znaków, symboli i mitów; śledzeniem nieoczywistych związków dawnego i współczesnego, archaicznego i najnowszego. Pokazywaliśmy analogie dawnego materiału muzycznego oraz praktyki współczesności.

Tegoroczna edycja z hasłem „Przywoływanie” zajmie się refleksjami, a także inspiracją pomiędzy formami muzyki dawnej i muzyki nowej. Obecne staną się muzyczności historyczne i etniczne inspirowane renesansem, barokiem, tradycją polską oraz gatunkami muzyki współczesnej – improwizowanej, tanecznej, medytacyjnej, zaangażowanej i terapeutycznej.

Nasze tegoroczne festiwalowe przywołania kierujemy w bardzo różne strony: ku zapomnianym dźwiękom zaginionych kultur, ku odległym wyspom, ku intymnym splotom cielesności i dźwięków, ku wiecznym platońskim ideom.

Na program XIII Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY złożą się następujące wydarzenia:

  • W ramach Festiwalu usłyszymy i zobaczymy solistkę idiomatycznego zespołu Decoder – Carolę Schaal w spektaklu „Encounter”. Spektakl wydarzy się w witrynie KODOWEGO Pawilonu umieszczonego na Placu przed Centrum Kultury w Lublinie. Poruszy on problem samotności wywołanej pandemią, potrzebą bliskości oraz egzystencjalnego lęku.
  • W koncercie Adama Struga usłyszymy najpiękniejsze pieśni kurpiowskie, będące dziełem anonimowego geniuszu muzycznego i literackiego. Realistyczna antropologia owych śpiewanych całości, w połączeniu z naturalną, do bólu chropawą emisją wokalną, czynią z wykonań Struga niezawodny wyciskacz łez.
  • Flecistka Ania Karpowicz zaprezentuje natomiast premierę sceniczną feministycznego projektu TOVA. Kompozycje, które wybrzmią tego wieczoru, zawierać będą wątki egzystencjalne i połączą je ze społecznymi rytuałami, krzykiem rozpaczy z potrzebą bliskości, kultem ciała z doświadczeniem codzienności.
  • Zamieszkała w Niderlandach znana polska klawesynistka Gośka Isphording wykona recital na który złożą się utwory takich kompozytorów jak Hugo Morales Murguia, Paweł Hendrich, Cezary Duchnowski, Kuba Krzewiński, Karol Nepelski, Pierre Jodlowski.
  • Recial prezentujący cykl Luca Ferrari’ego oraz premierowe dzieło Krzystofa Wołka wykona jedna z najważniejszych postaci współczesnego fortepianu – solistka zespołu Ensemble Garage – Małgorzata Walentynowicz.
  • Pod kierunkiem Nicholasa Isherwooda, legendarnego basa–barytona znanego z występów w spektaklach Karlheinza Stockhausena, zaśpiewa w kościelnych murach zespół VOXNOVA ITALIA, prezentując program „Scelsi – Bizancjum – Alchemicy”.
  • Festiwalowe nocne muzyczne medytacje nazwane „Pasmem snu” wypełni muzyka Mortona Feldmana i Henryka Mikołaja Góreckiego. Przywołany zostanie świat marzeń sennych, rozkojarzenia, ale też maligny. Wybrzmi również kompozycja „JAGD”, która poświęcona będzie sygnałom łowieckim, myśliwskim obrzędom związanym z dniem Św. Hubertusa.
  • O muzyczną oprawę „Nocy Tradycji” zadba Radical Polish Ansambl. Artyści pokażą się w nieoczywistej dla siebie odsłonie. Zagrają tak zwane „garnitury”, czyli ulubione zestawy od wiejskich mistrzów z okolic Rawy, Łęczycy, Radomia, z Rzeszowszczyzny i Lubelszczyzny, przywołując tym samym ducha radosnej zabawy o której zapomnieliśmy pogrążeni w pandemicznej smucie.

Mimo pandemicznych zawirowań, Festiwal KODY jak zawsze będzie miejscem koncertów, performansów i spektakli muzycznych, lecz ze względu na wymogi bezpieczeństwa wszystkie wydarzenia będą STREAMINGOWANE na stronie internetowej: www.kody-festiwal.pl oraz w KODOWYM Pawilonie ( Plac przed Centrum Kultury w Lublinie ).

Serdecznie zapraszamy! Więcej informacji znajdziecie w opisie wydarzenia!

 

*Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu  pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

*Stowarzyszenie Autorów ZaiKS jest partnerem Festiwalu.

Galeria Rozdroża: Chris Niedenthal / Nasza Polska Dzisiejsza

Girl Power 01.10.2016 © Chris Niedenthal

 

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” jest miejską instytucją kultury, działającą od 2008 roku w Lublinie. Działania Ośrodka są mocno zakorzenione w lokalności regionu, lecz wpisujemy doświadczenia w perspektywę uniwersalną, a światowe tendencje przymierzamy do osobliwych praktyk naszej codzienności.

Ambicją naszą jest podejmowanie inicjatyw odważnych, obciążonych ryzykiem, penetrujących nieznane jeszcze terytoria i kulturowe „rozdroża”. Przyglądamy się procesom spotkania, dialogu i konfrontacji inspirując postawy tolerancji i społecznej odpowiedzialności.

Kierując się potrzebą definiowania tożsamości i poszukiwaniem wolności, a także chęcią przyjrzenia się zjawiskom związanym w przemianami społecznymi, powołaliśmy nową przestrzeń wystawienniczą – „Galerię Rozdroża”, która od grudnia zeszłego roku, mieści się w budynku Ośrodka oraz funkcjonuje w rzeczywistości wirtualnej.

W odróżnieniu od naszego Festiwalu Open City, prezentującego sztukę w przestrzeni publicznej, tu przedstawiamy miasto z jego kulturowymi wyzwaniami w zamkniętej galerii, jednocześnie otwierając ją na nieznającą granic rzeczywistość Internetu.

Pozwala to skupiać się̨ na „sztucę społecznej” oraz aktywności obywatelskiej, dokumentując odbywające się na naszych oczach wydarzenia, badając ich kulturowe rezonanse i promując postawy prospołeczne.

Inauguracyjną wystawą pod tytułem „Białoruś 2020. Trauma i śmiech”, pokazaliśmy prawdziwą kronikę białoruskiej rewolucji, zapoczątkowanej sfałszowanymi wyborami prezydenckimi Alaksandra Łukaszenki, która doprowadziła do masowych protestów pokojowo nastawionych obywateli.

Wydarzenia na Białorusi i podobieństwa postaw obywatelskich zwróciły również uwagę na panującą sytuację w naszym kraju. W odpowiedzi, zdecydowaliśmy się na ekspozycję zdjęć Chrisa Niedenthala, jednego z najbardziej cenionych i rozpoznawalnych w świecie fotoreporterów komentujących polską rzeczywistość.

Od kultowej „Apokalipsy”, ujęcia zrobionego przez artystę przed kinem Moskwa w grudniu 1981 roku, minęło prawie cztery dekady. Mógł osiąść na laurach i już tylko zajmować się porządkowaniem liczącego tysiące klatek archiwum negatywów, robieniem wystaw i wydawaniem albumów. Lecz po wyborach 2015 roku „spokojniejszych chwil” było coraz mniej i znów miał powody do wychodzenia z domu na ulice.

Prace, które ostatecznie znalazły się w prezentowanym zestawie to subiektywny obraz Polski ostatnich pięciu lat. Emocjonujące portrety „zwykłych ludzi”, protesty przed Trybunałem Konstytucyjnym, Sejmem, Pałacem Prezydenckim, przed sądami, oraz demonstracje, kampania wyborcza 2020, marsze kobiet i „Marsze Niepodległości”, a także pandemia, która niemal całkowicie zdominowała nasze życie.

Plany ogólne „z lotu ptaka” i zbliżenia na twarze, uchwycone w tym szczególnym momencie, o jakim marzą wszyscy fotograficy świata. Gesty wyrażające gniew, determinację, radość, ironię, upór i smutek. Demonstranci i policjanci. Dorośli i dzieci. Wszystko to rekapitulacja historii Polski ostatnich lat, którą możemy zobaczyć na zdjęciach w ramach wystawy „Nasza Polska Dzisiejsza” Chrisa Niedenthala.

Ekspozycję można obejrzeć w Galerii Rozdroża w Lublinie od 7 maja br. przez następne trzy miesiące wirtualnie na stronie www.rozdroza.com, a po zniesieniu obostrzeń zapraszamy Państwa do oglądania wystawy na żywo. Komentarzem wystawę opatrzyła znana kuratorka i krytyczka sztuki współczesnej Anda Rottenberg.

Więcej o wystawie: Nasza Polska Dzisiejsza

Zapraszamy na koncert TATVAMASI | MUZYKA UCHA TRZECIEGO VOL. 4 ⅔

W oparach niepewności spod znaku „co będzie jutro” zespół Tatvamasi wjeżdża na tory „work in progress”. Kreatywne spotkania z serii Muzyka Ucha Trzeciego/The Third Ear Music to między innymi sposób w jaki członkowie formacji pracują nad swoją sztuką. Spontaniczne tworzenie nowej muzyki, zaproszeni goście z odmiennych środowisk, eksperymenty, śmiałe próby, różne kierunki, przekraczanie, przeskakiwanie, obejścia, zderzenia osobowości, odmienne spojrzenia, dyskusje, bimber i ogórki, to artystyczne ryzyko, które musi zostać podjęte.

Transmisja koncertu odbędzie 12 lutego 2021 r. o godz. 20:00 na kanale zespołu https://www.youtube.com/tatvamasimusic. Link do emisji będzie dostępny wkrótce. Dodatkowe informacje znajdują się w opisie wydarzenia.

Zespół wystąpi w składzie:
Piotr Damasiewicz – trąbka
Chris Kasprzyk – tenor i sopran sax
Tomasz Piątek – tenor sax
Grzegorz Lesiak – gitara
Łukasz Downar – gitara basowa
Krzysztof Redas – perkusja
Agu Gurczyńska – głos, performance

Organizator: Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”, zespół Tatvamasi
Partner: Centrum Kultury w Lublinie

Zapraszamy na koncert online #ENSEMBLE

Prawykonanie utworu Artura Zagajewskiego „EUR post cold wave new synth romantic punk”, interpretującego architekturę dzielnicy EUR w Rzymie, odbyło się w warszawskich Cukrach na początku września minionego roku.

Ponieważ niewielu mogło dotrzeć do małej piwnicy ukrytej na praskim podwórku, wraz z Hashtag Ensemble, postanowiliśmy powtórzyć tę premierę w ramach rezydencji przy Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY.

Na koncert online zapraszamy 30 stycznia o godz. 21.00. Transmisja będzie dostępna pod linkiem. Więcej o wydarzeniu znajdziecie na stronie Facebook. Zapraszamy!

Hashtag Ensemble w składzie:
Ania Karpowicz – piccolo
Adam Eljasiński – basklarnet
Aleksandra Demowska-Madejska – altówka
Wojciech Błażejczyk – gitara elektryczna
Krzysztof Kozłowski – syntezator
Hubert Zemler – perkusja

Artur Zagajewski „EUR post cold wave new synth romantic punk”
Nagrano w CUKRY PRAGA 1. września 2020 roku.

Audio: Wojciech Błażejczyk
Video: Aleksandra Demowska-Madejska

Współpraca: Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych ROZDROŻA / Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY

*Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. Koncert współorganizowany przez Fundację „Sfera Harmonii”.

www.rozdroza.com
www.kody-festiwal.pl
www.hashtag-ensemble.org

WESOŁYCH ŚWIĄT!

Sympatycy i Przyjaciele Ośrodka Rozdroża!

W oczekiwaniu na zbliżające się Święta Bożego Narodzenia pragniemy złożyć najserdeczniejsze życzenia na przyszły rok i podziękować za wspólnie spędzone chwile! Dziękujemy, że mimo wszystko, byliście z nami!

Praktyki Lokalnej Kultury / Wieczór adwentowy online

Wieczór wigilijny nadejdzie siódmego dnia od spotkania, na którym zaśpiewamy tradycyjne pieśni adwentowe, mówiące o czuwaniu, oczekiwaniu i nadziei.

Dla jednych będzie to zrozumienie tajemnicy Bożego Narodzenia, dla innych – spotkanie z bliskimi, długo wyczekiwany wspólny stół, być może ważna rozmowa.

Aby dobrze do tego się przygotować, wraz z uczestnikami PRAKTYK LOKALNEJ KULTURY zapraszamy na Wieczór Adwentowy! Połączcie się z nami ze swoich domów!

Materiały do wspólnego śpiewania zostaną opublikowane w wydarzeniu. Spotkanie grup warsztatowych poprowadzą Ewa Grochowska i Paweł Grochocki.

Więcej o wydarzeniu: https://www.facebook.com/events/384063306232793/

TATVAMASI wraca z nową płytą!

Lubelska grupa Tatvamasi po ubiegłorocznej, bardzo dobrze przyjętej płycie Haldur Bildur, wraca z nowym materiałem, premiera którego odbyła się 8 grudnia 2020 r nakładem Audio Cave. Album The Third Ear Music to dość nietypowe wydawnictwo, na które złożyła się kompilacja siedmiu utworów – dokumentujących sceniczne doświadczenia – zarejestrowanych w latach 2018-2019 liderem zespołu Grzegorzem Lesiakiem.

W efekcie powstał album będący prawdziwym stylistycznym mix’em. Grupa sięga zarówno do tradycji improwizowanego rock’a, wspiera się muzyką etno i czerpie z jazzowych poszukiwań nierzadko ocierających się o free. Styl Tatvamasi został również znacząco poszerzony o twórczy wkład gości.

19 grudnia 2020 r. o godzinie 20.00. odbędzie się premierowy koncert Muzyka Ucha Trzeciego vol.4 promujący kolejny album zespołu. Wydarzenie zostanie wyemitowane z niezwykłego miejsca – Kamienicy Cudów.

Tym razem, na jednej scenie z zespołem Tatvamasi zagra „kolega z podwórka, bardzo oryginalny saksofonista rwący asfalt jak papier niczym wściekła, dzika rzeka” Tadeusz Cieślik. Wydarzenie odbędzie się dzięki wsparciu Miasta Lublin, a także OMIT Rozdroża.

Zespół wystąpi w składzie: Tadeusz Cieślik/Tomasz Piątek/Grzegorz Lesiak/Łukasz Downar /Krzysztof Redas/Agu Gurczyńska/Tomasz Gawdzik.

Więcej na temat:

WWW: www.tatvamasi.pl

Facebook: www.facebook.com/tatvamasimusic

Instagram: www.instagram.com/tatvamasi.music

Opis projektu: https://rozdroza.com/projekty/tatvamasi-the-third-ear-music

Link do płyty: https://sklep.audiocave.pl/katalog-audio-cave/311-tatvamasi-the-third-ear-music-5908298549186.html

Premiera Radical Songbook

Nadszedł dzień premiery Radical Songbook!

Radical Songbook to współczesny, otwarty i poszerzany wybór tradycyjnych tematów z różnych regionów Polski, wykonanych przez wiejskich mistrzów takich jak Kazimierz Meto, Jan Lewandowski, Tadeusz Kubiak, Józef Piechota czy Jan Gaca, uzupełniony interpretacjami współczesnych muzyków z kręgu folk i awangardy.

Projekt powstał przy współpracy Ośrodka Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” z Fundacją Automatophone, a także przy wsparciu Narodowego Centrum Kultury i zaangażowaniu następujących artystów: Łucja Siedlik/Maria Stępień/Maciej Filipczuk/Marcin Lorenc/Marcin Drabik/Maciej Żurek/Janusz Prusinowski/Mateusz Niwiński /Kuba Krzewiński/Hubert Zemler/Kuba Sokołowski/Patryk Zakrocki /Michał Górczyński/Miłosz Pękala/Kamil Szuszkiewicz/Dominik Strycharski.

Zapraszamy do zapoznania się z projektem: www.radicalsongbook.com

Pierwsza wystawa Galerii Rozdroża: „Białoruś 2020. Trauma i śmiech.”

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” z wielką przyjemnością informuje o rozpoczęciu nowego projektu w ramach Galerii Rozdroża pod tytułem „Białoruś 2020. Trauma i śmiech.”

Pierwszą wystawą,  zaplanowaną na grudzień 2020 r. – luty 2021 r., postaramy się zwrócić uwagę na aktualne wydarzenia na Białorusi poprzez prezentację zdjęć, plakatów, charakterystycznych grafik i artystycznych manifestacji, które opisują zaistniałą sytuację.

Spróbujemy pokazać udokumentowaną w trakcie protestów gwałtowną i histeryczną, sięgającą po przemoc i represje, reakcję władz i w tym samym czasie pokojowo nastawionych zwykłych obywateli zatroskanych o swoją przyszłość.

Inicjatywa będzie hołdem zarówno zdeterminowanym obywatelom Białorusi, jak białoruskim dziennikarzom, fotografom i artystom, którzy stworzyli i pokazali światu prawdziwą kronikę białoruskiej rewolucji 2020.

Choć obecne nie możemy zaprosić do osobistego zwiedzania galerii, proponujemy alternatywę i jednocześnie otwieramy wystawę na rzeczywistość cyfrową. „Białoruś 2020. Trauma i śmiech.” będzie dostępna na naszej stronie oraz profilu Facebook. Zapraszamy!

Zapraszamy do Galerii Rozdroża!

Powołujemy nową przestrzeń wystawienniczą, która funkcjonować będzie w budynku Ośrodka Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” oraz w rzeczywistości wirtualnej.

Przyjrzymy się zjawiskom związanym z przemianami kulturowymi, społecznymi i politycznymi na Świecie. Inspiruje nas symboliczne spotkanie „na rozdrożach”, miejscu skrzyżowania ścieżek, dróg i traktów, które odnosimy do współczesnych przemian kulturowych i aspektów społecznego funkcjonowania. Kieruje nami potrzeba definiowania tożsamości i poszukiwania wolności.

Sformułowana w ten sposób definicja „rozdroży” jest podstawą myślenia o kulturze w kategorii dialogu, przenikania oraz badania wzajemnych relacji a nawet konfrontacji, którą obserwujemy w wielu współczesnych działaniach. Wpisujemy się w ten nurt dokumentując odbywające się na naszych oczach wydarzenia, badając ich kulturowe rezonanse i promując postawy obywatelskie.

W odróżnieniu od naszego Festiwalu Otwarte Miasto / Open City, prezentującego sztukę w przestrzeni miejskiej, tu przedstawiać będziemy miasto z jego społecznymi i kulturowymi wyzwaniami w zamkniętej galerii, będącej przechodnim korytarzem budynku, jednocześnie otwieramy ją na nieznającą granic rzeczywistość Internetu.

Skupimy się̨ na procesach przemian kulturowych, społecznych i politycznych, swoistym „byciu na rozdrożach”. Interesuje nas sztuka, która jest formą aktywności obywatelskiej – sztuka społeczna.

Choć w obecnych warunkach fizycznie mamy zamknięte drzwi, zapraszamy w swoje wirtualne progi!

 

Wstęp na wydarzenia XII Festiwalu KODY / CODES

Koncerty XII Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej będzie można oglądać za darmo w Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego i Centrum Kultury w Lublinie lub za pośrednictwem streamingu na stronie internetowej Festiwalu: www.kody-festiwal.pl

Liczba miejsc jest ograniczona, dlatego będą obowiązywać wejściówki. Bilety wstępu na wszystkie wydarzenia można będzie odebrać w kasie Centrum Kultury w Lublinie od poniedziałku do czwartku w godz. 12.00 – 17.00.

Do zobaczenia!

Festiwal Utajone Miasto / Otwarte Miasto / mapa instalacji

Mapa centrum Lublina

 

1. Zbigniew Libera – Polska gościnność / ul.Zamkowa, 17.08.2020
2. Adam Rzepecki – Chominowa / ul.Ku Farze, 17.08.2020
3. Jerzy Kosałka – Polski Pop Art. / Skwer Witkowskiego/ul.Kapucyńska, 07.09.2020
4. Piotr Lutyński – Plac Erdema Gündüza / Plac Kaczyńskiego od ul.Karłowicza, 17.08.2020
5. Barbara Gryka – Mach / Dziedziniec Centrum Kultury, 30.09.2020
6. Alexandre Perigot – Babel bardotka / ul.Okopowa 5, budynek DOKP, 21.08.2020

 

 

Ogród Saski

7. Bohdan Ruciński – Przejście / 07.09.2020
8. Jerzy Zyśko – Drogowskaz / 07.09.2020
9. Janusz Bałdyga – Oś powrotu 360° / 07.09.2020
10. Krzysztof M.Bednarski – Marks NLC (Obłoki srebrzyste) / 17.08.2020
11. Grzegorz Drozd – Translator / 30.09.2020
12. Wojciech Bąkowski – Pomnik godziny czwartej / 30.09.2020
13. Piotr Skiba – bez tytułu / 30.09.2020
14. Zuzanna Janin – Dom / 30.09.2020

 

Pobierz mapę w PDF

 

Festiwal Utajone Miasto / Otwarte Miasto

W pierwotnym założeniu wystawa „Utajone miasto” miała stać się rewersem festiwalu „Otwarte miasto”. Oba wydarzenia miały ze sobą korespondować, wchodzić w spór, wzajemnie dopowiadać się, uzupełniać i komentować. Wystawa „Otwarte miasto” miała być przede wszystkim gestem skierowanym w sam środek życia społecznego, wychylać się w przyszłość, antycypować ledwie wyłaniające się znaki nowych światów. Natomiast zatopiona w parkową niespieszność wystawa „Utajone miasto” – skierowana zaś w czas długiego trwania, w historyczną refleksyjność, namysł, medytację, przywoływać obrazy przeszłości, odsłaniać kolejne warstwy naszego dziedzictwa.

Koronawirusowe ograniczenia sprawiły, że musieliśmy zmodyfikować nasze plany. W efekcie, zamiast dwóch dużych festiwali proponujemy artystom i mieszkańcom Lublina jeden skromniejszy: „Utajone miasto/Otwarte miasto”. Inaczej niż dotychczas musimy zorganizować i otworzyć wystawę: zamiast manifestacji obecności sztuki w przestrzeni publicznej podczas wernisażowego pochodu ulicami Lublina, odbędą się skromne otwarcia poszczególnych prac. Wystawa „Utajone miasto/Otwarte miasto” ujawniać się będzie w kolejnych odsłonach, tajemniczo i niespodziewanie.

Festiwal „Utajone miasto/Otwarte miasto” rozegra się w zabytkowym Ogrodzie Saskim i w wybranych przestrzeniach historycznego centrum Lublina. W parku chcemy stworzyć otwartą dla wszystkich wystawę sztuki współczesnej. W mieście kurator tegorocznego festiwalu Zbigniew Libera zapyta o miejsce artysty we współczesnym świecie, inspirując się samotną akcją tureckiego performera Erdema Gündüza.

Prace zaprezentują : Janusz Bałdyga, Zuzanna Janin, Piotr Skiba, Krzysztof Bednarski, Barbara Gryka, Wojciech Bąkowski, Jerzy Kosałka, Piotr Lutyński, Bohdan Ruciński, Grzegorz Drozd, Alexandre Perigot, Adam Rzepecki, Zbigniew Libera i Jerzy Zyśko.

Festiwal potrwa od 17 sierpnia do 17 października 2020 r. Więcej informacji znajduje się pod linkiem.

*dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

PROCEDURA COVID-19

Ze względu na pandemię wirusa SARS-CoV-2, wywołującego chorobę COVID-19, wdrożono w naszym kraju ograniczenia zapobiegające rozprzestrzenianiu się choroby.

Dzisiaj na zagadnienia bezpieczeństwa i higieny pracy musimy spojrzeć w inny sposób, a istniejące zasady dostosować do nowej sytuacji, w jakiej się znaleźliśmy.

W związku z tym, prosimy o zapoznanie się z dokumentami, dotyczącymi procedury organizowania pracy i zapewnienia bezpieczeństwa pracowników oraz uczestników wydarzeń przebywających na terenie OMIT Rozdroża.

Załącznik 1 – oświadczenie

Załącznik 2 – oświadczenie

 

 

NOWY TERMIN XII FESTIWALU KODY / CODES

Znamy nowy termin KODÓW! Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej odbędzie się 2-5 września!

Przypominamy, że tegoroczną edycję zainauguruje premierowe dzieło Zygmunta Krauze „Copernicus – Our Planet/Kopernik – Nasza Planeta”.

Utwór na sześć głosów mieszanych wykona proMODERN – sekstet wokalny muzyki współczesnej wraz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa .

Tymczasem zostańcie z nami, wkrótce podamy więcej szczegółów 

XII Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY / CODES

Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY jest cyklicznym przedsięwzięciem organizowanym przez Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” oraz jednym z najbardziej oryginalnych wydarzeń w Polsce.

Od ponad dziesięciu lat, w trakcie trwania festiwalu, spotykają się w Lublinie różne pokolenia kompozytorów, improwizatorów, muzyków i bardzo rozmaita publiczność – głównie ludzie młodzi o mocno manifestowanych potrzebach poznawczych.

Zadaniem KODÓW jest nie tylko prezentacja najwybitniejszych osiągnięć dziedzictwa polskiej i światowej kultury muzycznej, ale również kreowanie nowych wartości muzycznych i środków ekspresji artystycznej.

Nadchodząca edycja skupi się wokół hasła „O obrotach”. Na program złoży się 14 wydarzeń, w tym 9 premier, wśród których znajdują się utwory zamówione przez Festiwal KODY.

Więcej informacji znajdziecie na stronie wydarzenia. Wstęp wolny. Zapraszamy!

OŚWIADCZENIE

Szanowni Państwo!

W związku z zaistniałą sytuacją epidemiologiczną decyzją władz miejskich i państwowych odwołujemy wszystkie wydarzenia organizowane przez OMIT Rozdroża. O dalszych zmianach związanych z działalnością Ośrodka będziemy informować na bieżąco. W sprawach pilnych prosimy o kontakt pod numerem +48 781 590 406.

Pozostawajcie w zdrowiu 😇

Radical Polish Ansambl

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” serdecznie zaprasza na koncert w wykonaniu Radical Polish Ansambl, który odbędzie się w Sali Czarnej Centrum Kultury w Lublinie 6 marca 2020 r. o godz. 20.00. Koncert zespołu odbędzie się w ramach rezydencji nadchodzącej edycji Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY. Wstęp wolny!

Wykonawcy:
Maciej Filipczuk – skrzypce, kierownictwo muzyczne; Emilia Bolibrzuch, Łucja Siedlik, Maria Stępień, Mateusz Kowalski, Marcin Lorenc – skrzypce; Piotr Gwadera – dżaz; Michał Brzozowy – szeptun

_______________

Radical Polish Ansambl to utopijna próba połączenia tego, co najbardziej archaiczne w tradycji polskiej wsi z tym, co najbardziej awangardowe we współczesnej muzyce eksperymentalnej.

Co niemniej paradoksalne, inspiracja dla tej szalonej idei przypłynęła z północnych Indii, w których regularnie gości wybitny polski klarnecista awangardowy Wacław Zimpel. W 2016 roku okrył on w archiwach Biblioteki Publicznej w Delhi tajemnicze zapiski, a w nich dosyć nietypowe dla tego zakątka świata nazwisko – श्री तादेउश शिएलंका (pol. Sri Tadeusz Sielanka). O wiele bardziej zaskoczyły go jednak powiązane z ową enigmatyczną postacią notacje muzyczne, w których utrwalone zostały tematy o ewidentnie mazurkowej proweniencji. Towarzyszący im werbalny komentarz sugeruje, że stanowiły one podstawę dla rozbudowanych utworów, zbliżonych w swej logice formalnej i tonalnej do ragi. Okazało się więc, że międzykulturowe eksperymenty i zaawansowane transowe formy leżą w naturze polskiej muzyki tradycyjnej!

A może tak naprawdę nie ma w tym nic dziwnego? Wystarczy nieco szerzej otworzyć oczy i uszy by zorientować się, że sztuka dźwiękowa polskiej wsi to fenomen o wiele bardziej unikatowy oraz interesujący w wymiarze globalnym, niż zwykliśmy to sobie uświadamiać. Wszak rdzennie polski mazurek dotarł swego czasu między innymi do Francji, Włoch, Brazylii, Meksyku, na Azory, Wyspy Zielonego Przylądka, Wyspy Kanaryjskie czy Filipiny. Być może, gdyby owa ekspansja dokonała się w epoce globalnego przemysłu rozrywkowego, mazurek cieszyłby się we współczesnej kulturze takim samym statusem jak reggae.

Ale kim tak naprawdę był Tadeusz Sielanka? Bardzo obiecujący trop przynoszą wspomnienia Witolda Glińskiego, polskiego uciekiniera z gułagu, który w 1941 roku, wraz z grupą towarzyszy, dotarł pieszo do północnych Indii. Pół wieku później Peter Weir oparł na owej historii swój ostatni film – „Niepokonanych” z Edem Harrisem i Colinem Farrellem w obsadzie. Wśród uczestników „długiego marszu” znalazł się właśnie niejaki Sielanka – wiejski muzykant z okolic Sochaczewa, wcielony przed wojną do Wojska Polskiego.

Sześciu „ludowych” skrzypków oraz grający „na dżazie” perkusista podjęli wyzwanie rekonstrukcji muzyki na poły mitycznego polsko-indyjskiego eksperymentatora, która trafiła na ich debiutancką płytę pod tytułem Radical Polish Ansambl (Bôłt Records / Unzipped Fly Records, 2019). Namówili także współczesnych kompozytorów do podążenia tym samym tropem. Dziś Radical Polish Ansambl ma w repertuarze nie tylko dzieła Tadeusza Sielanki, lecz także Zygmunta Krauzego, Sławka Kupczaka, Cezarego Duchnowskiego czy Agnieszki Stulgińskiej.

Praktyki Lokalnej Kultury / Początek albo kontemplacja kresu

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” serdecznie zaprasza na wspólne śpiewanie tradycyjnych pieśni wielkopostnych.

Pieśni śpiewane w okresie Wielkiego Postu prócz treści traktujących o cierpieniu i śmierci Boga mają piękne melodie, a ich wielozwrotkowy charakter pozwala z łatwością wejść we wspólny śpiew.

Na wydarzenie zapraszamy tak osoby wierzące, dla których zwłaszcza okres Wielkiego Postu jest czasem szczególnej zadumy i refleksji, jak i osoby niewierzące, dla których pieśni te będą stanowiły kontakt z wielowiekową tradycją ustnego przekazu dziedzictwa kulturowego.

Spotkajmy się we wspólnych dźwiękach!

_ _ _

Przygotowanie muzyczne nie jest wymagane. Spotkanie jest skierowane do wszystkich zainteresowanych śpiewem tradycyjnym. Teksty zapewniają organizatorzy.

_ _ _

* Wstęp wolny

Praktyki Lokalnej Kultury / Ostatki albo początek / Potańcówka

Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” serdecznie zaprasza na otwarte warsztaty i potańcówkę w ramach projektu PRAKTYKI LOKALNEJ KULTURY, które odbędą się 25 lutego 2020 r. w kawiarni Centralna Lublin.

Ostatki to w naszej tradycji niezwykły dzień, pełen magicznych możliwości, a także podsumowań mijającego cyklu rocznego. Świat pozostaje w karnawałowym odwróconym porządku, gdzie każdy powinien wykonać kilka ważnych czynności by kolejny rok sprzyjał. Otóż, ahoj przygodo!

18.00 – 19.30 / WARSZTATY / muzyka, śpiew, taniec / nauka tradycyjnego, ostatkowego tańca obrzędowego „siemieniec”

20.00 – 23.50 / POTAŃCÓWKA

ZAGRAJĄ:
Sebastian Pikula i Lubartowskie melodie
Kapela Bornego z Podzamcza
Boygn Trio
Kapela Filipa Maciejczuka z Sawoszy
oraz inni.

* wstęp wolny

Skip to content